Basso continuo Solo
Basso continuo + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Aranżacje dla: Wiolonczela Skrzypce Basso continuo

Kompozycja: Trio Sonata in D minor, Op.1 No.1

Kompozytor: Finger Gottfried

Aranżer: Notenschreiber (Kopista)

Ścignij darmowe partytury:

For Violin, Cello and Continuo (Notenschreiber). Complete Score PDF 0 MBFor Violin, Cello and Continuo (Notenschreiber). Violin PDF 0 MBFor Violin, Cello and Continuo (Notenschreiber). Cello PDF 0 MBFor Violin, Cello and Continuo (Notenschreiber). Viola (for cello) PDF 0 MBFor Violin, Cello and Continuo (Notenschreiber). Bass PDF 0 MBFor Violin, Cello and Continuo (Notenschreiber). Cembalo PDF 0 MB
Wikipedia
Gottfried Finger, także Bohumir Finger, Godfrey Finger (ur. ok. 1655 lub 1660 w Ołomuńcu, poch. 31 sierpnia 1730 w Mannheim) – angielsko-niemiecki kompozytor, klawesynista, gambista i kapelmistrz pochodzenia morawskiego. Tworzył w epoce baroku.
Około 1680 był prawdopodobnie klawesynistą w kapeli książęcej w Ołomuńcu. W 1682 był w Monachium, a wiosną 1687 wyjechał do Londynu, gdzie otrzymał posadę w nowej królewskiej kaplicy katolickiej Jakuba II Stuarta. W 1688 opublikował swoje sonaty z op. 1., które zadedykował królowi Jakubowi II. Nie udał się jednak z królem na wygnanie w 1688, ale pozostał w Londynie i kontynuował karierę na własną rękę. Wydał drukiem trzy zestawy łatwych i melodyjnych utworów dla muzyków-amatorów: VI Sonatas or Solo's (1690) – po raz pierwszy opublikowany w Londynie zestaw sonat na instrument solowy i basso continuo oraz A Collection of Choice Ayres (1691) i A Collection of Musick in Two Parts (1691). Zyskał też dużą popularność jako kompozytor utworów scenicznych, jego ayres i songs z różnych sztuk również ukazywały się drukiem. Anglię opuścił między 1702 a 1704.
Następnie służył na dworze księżnej Zofii Charlotty w Berlinie, gdzie komponował "więcej niemieckich oper". Od 1706 był kameralistą na wrocławskim dworze księcia Karola III Filipa Wittelsbacha, w którego służbie pozostał do końca swojego życia. W październiku 1707 był kameralistą w kapeli dworskiej w Innsbrucku, a w 1708 został jej kapelmistrzem. W tym samym roku wrócił do Berlina, gdzie wystawiono jego opery Der Sieg der Schönheit über die Helden i Roxane und Alexanders Hochzeit. W następnych latach jeździł z dworem księcia jako kapelmistrz do Neuburga nad Dunajem (1717), Heidelbergu (1718) i Mannheim (1720). Ostatnie lata swojego życia spędził na dworze w Mannheim i Düsseldorfie, komponując utwory kameralne i sceniczne.
(na podstawie materiałów źródłowych)