Harmonijka ustna Solo
Harmonijka ustna + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Aranżacje dla: Harmonijka ustna Harfa

Kompozycja: Les larmes de Jacqueline, Op.76 No.2

Kompozytor: Offenbach Jacques

Aranżer: Marcoux, Jean-François

Ścignij darmowe partytury:

For Harmonica and Harp (Marcoux). Complete Score PDF 0 MBFor Harmonica and Harp (Marcoux). Harmonica Part PDF 1 MB
Wikipedia
Jacques Offenbach (ur. 20 czerwca 1819 w Kolonii jako Jakob Eberst, zm. 5 października 1880 w Paryżu) – francuski kompozytor niemieckiego pochodzenia.
Urodził się jako dziewiąte dziecko w rodzinie niemieckich Żydów. Jego ojciec był kantorem i skrzypkiem w synagodze w Kolonii. W dzieciństwie uczył się gry na wiolonczeli. Rodzice zauważyli talent swojego syna i wysłali go w 1833 na naukę do Konserwatorium Paryskiego mimo uprzedzeń dyrektora Luigiego Cherubiniego, który odrzucał wielu zagranicznych kandydatów. Początkowo zarabiał na życie, występując jako wiolonczelista w paryskiej Opéra-Comique. Wtedy też komponował na wiolonczelę i utwory te dopiero od niedawna, po latach zapomnienia, wprowadzane są do repertuaru przez dzisiejszych wiolonczelistów.
W 1850 został dyrygentem orkiestry paryskiego Théâtre Français. Tworzył przede wszystkim operetki (napisał ich przeszło 100), które przyniosły mu ogromną popularność. Jednak dziełem jego życia jest opera Opowieści Hoffmanna (fr. Les Contes d’Hoffmann), napisana na podstawie fantastycznych opowiadań Ernesta Teodora Amadeusza Hoffmanna, przeniknięta demonicznym dramatyzmem. Opera ta została wystawiona w paryskiej Opéra Comique w 1881, rok po śmierci kompozytora. Gioacchino Rossini nazwał Offenbacha „Mozartem Champs-Elysées”.
W 1861 roku został Kawalerem Legii Honorowej.
Ojciec kompozytora, Izaak Eberst, urodził się w 1779 roku w Offenbach nad Menem w rodzinie kantora i nauczyciela muzyki Judy Ebersta. Izaak odziedziczył po ojcu zamiłowanie do muzyki, wyuczył się też zawodu introligatora, do którego powracał w okresie trudności finansowych. Rodzice osierocili go, gdy miał kilkanaście lat, odtąd wędrował, grając na weselach i uroczystościach szabasowych, w gospodach i na jarmarkach. W 1802 roku dotarł do Deutz, miasteczka położonego obok Kolonii, gdzie osiadł powodowany możliwościami zarobkowymi i urodą córki właściciela kantoru wymiany, o sześć lat od niego młodszej Marianny Rindskopf. Nazywany Offenbacherem – przybyszem z Offenbachu, przyjął to określenie jako nazwisko. Już jako Offenbach poślubił pannę Rindskopf. Dzieci przychodziły u Offenbachów na świat co dwa lata: w 1807 – Teresa, w 1809 – Marianna, w 1811 – Sara, w 1813 – Charlotta (która przeżyła zaledwie dwa lata), w 1815 pierwszy syn – Juda, zwany w domu Juliuszem. Z powodu trudności finansowych Izaak wrócił przejściowo do introligatorstwa, wkrótce jednak znalazł pracę w Kolonii i rodzina przeniosła się do mieszkania na Grosser Griechenmarkt. W 1817 roku urodziła się kolejna córka Izabela, w 1819 – Jakub, w 1821 – Henrietta, w 1823 – Julia i w 1825 – Michael.