Łabędzi śpiew (niem. Schwanengesang), D 957 – zbiór pieśni skomponowanych przez
Franza Schuberta w 1828 roku do poezji Ludwiga Rellstaba, Heinricha Heinego i Johanna Gabriela Seidla. Wydany został po śmierci kompozytora. Jako że stanowi on ostatnią większą kompozycję Schuberta, wydawca nadał mu tytuł Łabędzi śpiew, oznaczający tradycyjnie ostatnie dzieło artysty.
W nawiasach podano autora słów.