Kompozytorzy

Aranżacje dla: Fortepian

Kompozycja: Rok 1812

Kompozytor: Czajkowski Piotr

Ścignij darmowe partytury:

For Piano (Composer?). Complete Score PDF 1 MB
Wikipedia
1812 op. 49 (ros. Торжественная увертюра 1812-ого года) – uwertura koncertowa w tonacji Es-dur stworzona przez rosyjskiego kompozytora Piotra Czajkowskiego w 1880.
Utwór został napisany dla upamiętnienia obrony Moskwy przed atakiem wojsk Napoleona Bonaparte, który był efektem wyniku Bitwy pod Borodino z 1812. Prawykonanie dzieła miało miejsce 20 sierpnia 1882 w Cerkwi Chrystusa Zbawiciela w Moskwie (8 sierpnia według kalendarza starego stylu). Podczas wizyty Czajkowskiego w Stanach Zjednoczonych w 1891 dyrygował on swoją kompozycją na koncercie otwierającym Carnegie Hall w Nowym Jorku. Mimo że utwór nie ma związku z historią USA, jest często wykonywany z okazji Dnia Niepodległości.
Utwór wykorzystano również w ścieżce dźwiękowej filmu V jak vendetta.
Swobodna instrumentacja w większości nie zawiera żadnych „dodatkowych” instrumentów dętych. W niektórych wykonaniach odbywających się w pomieszczeniach ich partię wykonują organy.
W partyturze uwertury Rok 1812 Czajkowski wykorzystał fragment hymnu Rosji Boże, zachowaj Cara!. Zrobił to z pobudek patriotycznych, ale wbrew prawdzie historycznej – w roku 1812 Rosja w ogóle nie miała oficjalnego hymnu, a nieoficjalnie rolę tę spełniała pieśń Niech rozgrzmiewa pieśń zwycięstwa. Pierwszym oficjalnie zatwierdzonym hymnem Rosji była od 1816 roku Modlitwa Rosjan. Pieśń Boże, zachowaj Cara! stała się hymnem dopiero w roku 1833.
W Związku Radzieckim w czasie wykonywania uwertury Rok 1812 melodię carskiego hymnu zastępowano fragmentem opery Michaiła Glinki Życie za cara (znana też pod tytułem Iwan Susanin). Ten właśnie fragment, jako Pieśń Patriotyczna stał się melodią pierwszego hymnu Rosji po rozpadzie Związku Radzieckiego.