Johann Christian Fischer (ur. 1733 we Fryburgu Bryzgowijskim, zm. 29 kwietnia 1800 w Londynie) – niemiecki kompozytor i oboista.
Uczył się gry na oboju w Turynie u Alessandro Besozziego. Około 1760 roku prawdopodobnie był członkiem kapeli księcia Michała Hieronima Radziwiłła w Nieświeżu. W latach 1760–1764 członek kapeli dworskiej w Dreźnie. W 1764 roku na zaproszenie
Fryderyka Wielkiego przeniósł się do Berlina, w następnych latach koncertował w Mannheimie i Paryżu, występując w Concert Spirituel. W 1768 roku wyjechał do Londynu, gdzie został członkiem kapeli królowej Zofii Charlotty, występując wspólnie z
Carlem Friedrichem Ablem i
Johannem Christianem Bachem. Od 1787 do 1790 roku występował w Wiedniu, następnie wrócił do Londynu. Zmarł po tym, jak podczas występu przed rodziną królewską doznał udaru.
Za życia ceniony jako oboista, jego gra ukształtowana została na modelu włoskim. Twórczość Fischera utrzymana była w stylu galant. Skomponował 16 koncertów obojowych, 7 koncertów na flet i fagot, 12 sonat na flet, 18 duetów fletowych, 3 kwartety, 3 sonaty obojowe, 12 pieśni. Był autorem The Compleat Tutor for the Hautboy (1770), jednego z pierwszych podręczników gry na instrumencie w języku angielskim. Na temacie menueta z koncertu obojowego Fischera
Wolfgang Amadeus Mozart napisał wariacje na fortepian.