Altówka Solo
Altówka + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Erwin Schulhoff

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Altówka

według popularności
ConcertinoFive Pieces for String Quartet (Pięć utworów na kwartet smyczkowy)String Quartet No.1 (Kwartet smyczkowy nr 1)String Quartet No.2 (Kwartet smyczkowy nr 2)
Wikipedia
Erwin Schulhoff (ur. 8 czerwca 1894 w Pradze, zm. 18 sierpnia 1942 w Wülzburgu) – czeski kompozytor i pianista pochodzenia niemieckiego.
W latach 1904–1906 uczył się w konserwatorium w Pradze u Jindřicha Kaana i przez krótki czas u Josefa Jiránka. Następnie w latach 1906–1908 kontynuował naukę w Wiedniu u Williego Therna. Od 1908 do 1910 roku uczył się w konserwatorium w Lipsku u Roberta Teichmüllera (fortepian) i Maxa Regera (fortepian). Od 1911 do 1914 roku studiował w konserwatorium w Kolonii u Fritza Steinbacha (kompozycja i dyrygentura), Ewalda Sträßera i Lazzaro Uzielliego. Już podczas studiów otrzymał wyróżnienia za działalność pianistyczną.
Po wybuchu I wojny światowej zmobilizowany do wojska, służył 4 lata w armii austro-węgierskiej. Po zakończeniu wojny mieszkał w Dreźnie, Saarbrücken i Berlinie. Obracał się w kręgach artystycznych, przyjaźnił się z George’em Groszem. W 1923 roku wrócił do Pragi, gdzie prowadził działalność koncertową i uczył gry na fortepianie, w latach 1929–1931 wykładał w konserwatorium. W latach 30. zainteresował się ideologią komunistyczną, w 1933 roku odwiedził Związek Radziecki. W latach 1933–1935 pracownik radia praskiego. Po wybuchu II wojny światowej znalazł się bez środków do życia, próbował przedostać się do ZSRR lub na zachód. Po ataku Niemiec na ZSRR w 1941 roku został aresztowany i zesłany do obozu koncentracyjnego w Wülzburgu w Bawarii, gdzie zmarł na gruźlicę.
Był dalekim kuzynem Juliusa Schulhoffa.
We wczesnym okresie twórczości znajdował się pod wpływem muzyki romantycznej (Robert Schumann, Johannes Brahms, Antonín Dvořák, Edvard Grieg). W okresie studiów w Niemczech poznał twórczość Regera, Straussa, Skriabina i Debussy’ego, wychodząc poza system dur-moll (modalizmy, współbrzmienia dysonansowe). Podczas pobytu w Berlinie, pod wpływem znajomości z dadaistami i ekspresjonistami, zaczął się posługiwać atonalnym językiem muzycznym. W tym czasie zainteresował się także jazzem. Po powrocie do Czech zaczął tworzyć w stylistyce neoklasycznej, podejmując się klasycznych gatunków muzycznych (symfonia, koncert) i operując klasyczną orkiestracją. Interesował się także muzyką mikrotonową, był cenionym wykonawcą na fortepianie ćwierćtonowym. W latach 30. w utworach Schulhoffa pojawiły się odniesienia do ideologii komunistycznej.
(na podstawie materiałów źródłowych)