Altówka Solo
Altówka + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Johann Heinrich Schmelzer

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Altówka

#Aranżacje dla: Altówka
według popularności
Harmonia à 5 (Harmonia A 5)Lamento sopra la morte di Ferdinand IIISacro-profanus concentus musicus (Sacro-profanus Concentus musicus)Sonata à 4 in C major, S-Uu 8:21Sonata à 4 in F major, S-Uu 58:13Sonata à 5 in A major, S-Uu 58:10Sonata à 5 in D minor, S-Uu 58:12Sonata à 5 in D minor, S-Uu 58:9aSonata in E minor, S-Uu 8:10Trio Sonatas (Trio Sonaty)

Aranżacje dla: Altówka

Lamento sopra la morte di Ferdinand III
Wikipedia
Johann Heinrich Schmelzer, także Schmeltzer, Schmelzer von Ehrenruef (ur. około 1620−1623 w Scheibbs, zm. między 29 lutego a 20 marca 1680 w Pradze) – austriacki kompozytor i skrzypek.
Nie wiadomo nic na temat jego wczesnego wykształcenia ani przybycia do Wiednia, gdzie około 1635−1636 roku został członkiem kameralnej kapeli dworskiej, przypuszczalnie w charakterze skrzypka. Mógł tam uczyć się u Antonio Bertaliego, Giovanniego Sansoniego lub Burckhardta Kuglera. Od 1643 roku był instrumentalistą w katedrze św. Szczepana w Wiedniu. W 1649 roku otrzymał posadę skrzypka kapeli cesarskiej. Dyrygował orkiestrą podczas koronacji cesarskiej Leopolda I we Frankfurcie w 1658 roku. W latach 1673−1679 był wicekapelmistrzem, następnie od 1679 roku, jako pierwszy Austriak na tym stanowisku, kapelmistrzem orkiestry dworskiej. W 1673 roku otrzymał tytuł szlachecki, od tej pory dodawał do swojego nazwiska przydomek von Ehrenruef. Zmarł w trakcie zarazy.
Jego synowie, Andreas Anton (1653−1701), Georg Joseph (1655−ok. 1700) i Peter Clemens (1672−1746), także działali jako muzycy na dworze wiedeńskim.
Należał do najważniejszych austriackich kompozytorów muzyki instrumentalnej 2. połowy XVII wieku oraz najwybitniejszych austriackich wirtuozów gry na skrzypcach tego okresu. Twórczość Schmelzera przyczyniła się do rozwoju gatunku suity i sonaty. Jego zbiór Sonatae unarum fidium (1664) zawiera najstarsze znane sonaty na skrzypce i basso continuo powstałe na obszarze niemieckim. Ponadto był znany jako autor muzyki kościelnej. Zachowało się 13 jego mszy i opracowania Pasji, zaginęło jednak ponad 170 utworów wokalnych znanych z katalogu prywatnej kolekcji Leopolda I.