Arrigo Boito
Kompozycje dla: Flet
WikipediaArrigo Boito, właśc. Enrico Giuseppe Giovanni Boito (ur. 24 lutego 1842 w Padwie, zm. 10 czerwca 1918 w Mediolanie) − włoski poeta, kompozytor i librecista, syn włoskiego malarza miniaturzysty i polskiej hrabianki Józefiny Radolińskiej h. Leszczyc.
Jako poeta był głównym reprezentantem modernizującego ugrupowania „Scapigliatura” (Rozczochrani), autorem jego programowych wierszy i poematów („Dwoistość”).
Przypisuje mu się anonimowe przekłady na włoski „Pana Tadeusza” i fragmentów „Dziadów” A. Mickiewicza.
Autor dwóch oper (Mefistofeles i Neron) oraz librett m.in. dla A. Ponchiellego i G. Verdiego.
Studia, w zakresie teorii muzyki, gry na skrzypcach i fortepianie odbył w mediolańskim konserwatorium. Z tego okresu pochodzą kompozycje, jakie Boito pisał wspólnie z F. Facciem. Po studiach nawiązał kontakt z takimi twórcami, jak: Victor Hugo,
Hector Berlioz,
Gioacchino Rossini, a przede wszystkim
Giuseppe Verdi.
Mając polskie korzenie, artysta odwiedzał kilkakrotnie ojczyznę swojej matki. W roku 1862 przebywał w Wielkopolsce, w majątku swojej przyrodniej siostry − Tekli Karśnickiej. Podróże te zaowocowały polskimi motywami w kompozycjach Boito.
Arrigo Boito to także uczestnik walk, po stronie Garibaldiego, krytyk muzyczny (m.in. Gazzetta musicale di Milano czy Perseveranza), doktor honoris causa uniwersytetu w Cambridge, senator Królestwa Włoch, dyrektor konserwatorium muzycznego w Parmie oraz poeta, pisarz i tłumacz, a także miłośnik dzieł
Ryszarda Wagnera. Krytyką włoskiego stylu operowego naraził się środowisku z Verdim na czele. Do ich pojednania doszło w roku 1873.
Arrigo Boito zmarł w Mediolanie w roku 1918.