Flet Solo
Flet + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Georg Philipp Telemann

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Flet

#Aranżacje dla: Flet
#Partie dla: Flet
według popularności

#

12 Fantasias for Solo Flute (12 fantazje na flet solo)12 Quadri 'Paris Quartets' (12 Quadri kwartety "Paryż")12 Solos à violon ou traversiere avec la basse chiffrée12 Sonate Metodiche (12 Sonaty Metody)18 Canons Mélodieux, TWV 40:118-1233 Trietti methodichi e 3 Scherzi (3 Trietti methodichi 3 i Dowcipy)6 Concerts et 6 Suites (6 Koncerty i 6 Apartamenty)6 Moralische Kantaten, TWV 20:17-226 Moralische Kantaten, TWV 20:29-346 Quadri (6 zdjęć)6 Quatuors ou Trios (6 lub kwartety Trios)6 Sonatas, TWV 40:124-1296 Sonates corellisantes (6 sonat corellisantes)6 Trio Sonatas (6 Trio Sonaty)9 Sonatas for 2 Flutes, TWV 40:141-149

A

Abscheuliche Tiefe des großen Verderbens, TWV 1:1Ach Gott! Wie beugt der Eltern herzegeliebter Kinder, TWV 1:15a

C

Capriccio à Flauto traverso, TWV 41:G5Concerto à 4, TWV 43:C2Concerto à 4, TWV 43:D1Concerto à 4, TWV 43:D4Concerto à 4, TWV 43:G1Concerto à 4, TWV 43:h3Concerto for 2 Flutes and Bassoon, TWV 53:a1Concerto for 2 Flutes and Bassoon, TWV 53:G1Concerto for 2 Flutes and Calchedon, TWV 53:D1Concerto for 2 Flutes and Calchedon, TWV 53:h1Concerto for 2 Flutes and Violin, TWV 53:e1Concerto for 2 Flutes, Oboe and Violin, TWV 54:B1Concerto for 2 Flutes, TWV 52:e2Concerto for 2 Flutes, Violin and Cello, TWV 54:D1Concerto for Flute and 2 Violins, TWV 51:AnhG1Concerto for Flute and Violin, TWV 52:e3Concerto for Flute, Harpsichord and Continuo, TWV 42:D6Concerto for Recorder and Flute, TWV 52:e1Concerto for Viola d'amore, Oboe d'amore and Flute, TWV 53:E1

D

Deines neuen Bundes Gnade, TWV 1:212Den Christen mischt Christus, durch heilig's Verstellen, TWV 1:219bDer getreue Music-Meister (Mistrz wiernych Muzyka)Du bist mir, schnödes Gut der Erden, TWV 1:384aDuet for 2 Flutes, TWV 40:107Duet for 2 Flutes, TWV 42:e13Duet for 2 Flutes, TWV 42:fis1

E

Ein heißer Durst, TWV 1:422aEin Jammerton, ein schluchzend Ach, TWV 1:424Erhalte mich, O Herr, in deinem Werke, TWV 1:449Erscheine, Gott, in deinem Tempel, TWV 1:471Ertrage nur das Joch der Mängel, TWV 1:479Erwäg', O Mensch, TWV 1:487bEssercizii musici (Essercizii muzycy)Ew'ge Quelle, milder Strom, TWV 1:546

F

Flute Concerto, TWV 51:D1Flute Concerto, TWV 51:D2Flute Concerto, TWV 51:E1Flute Concerto, TWV 51:G1Flute Concerto, TWV 51:h1Flute Sonata, TWV 41:D9Flute Sonata, TWV 41:e10Flute Sonata, TWV 41:G9Flute Sonata, TWV 41:h4

G

Gesegnet ist die Zuversicht, TWV 1:617

H

Herr! Meiner Sehnsucht Seltenheit eilt, TWV 1:764Herr, streu' in mich des Wortes Samen, TWV 1:771aHerzbrechend ist das Augenbrechen, TWV 1:782a

I

Ich bin getauft in Christi Tode, TWV 1:810Ich schaue bloß auf Gottes Güte, TWV 1:859Ihr Völker hört, TWV 1:921

K

Kein Vogel kann im weiten Fliegen, TWV 1:994Kleine Kammermusik (Muzyka mała komora)

M

Mein Glaube ringt in letzen Zügen, TWV 1:1111aMethodical Sonata, TWV 41:a2Methodical Sonata, TWV 41:A3Methodical Sonata, TWV 41:B5Methodical Sonata, TWV 41:C3Methodical Sonata, TWV 41:d2Methodical Sonata, TWV 41:D3Methodical Sonata, TWV 41:e2Methodical Sonata, TWV 41:E5Methodical Sonata, TWV 41:g3Methodical Sonata, TWV 41:G4Methodical Sonata, TWV 41:h3Muntre Gedanken, TWV 1:1145

N

Nouveaux quatuors en six suites (Nowe kwartety w sześciu apartamentach)Nouvelles sonatines (Sonatines Aktualności)

O

Ouverture-Suite, TWV 55:D24Ouverture-Suite, TWV 55:e10

P

Parti mi lasci, ah quali mi lasci, TWV 20:61Partita No.1, TWV 41:B1Partita No.2, TWV 41:G2Partita No.3, TWV 41:c1Partita No.4, TWV 41:g2Partita No.5, TWV 41:e1Partita No.6, TWV 41:Es1Polonaise, TWV 41:D4

Q

Quartetto, TWV 43:a1Quartetto, TWV 43:D6Quartetto, TWV 43:G2

S

Scherzo No.1, TWV 42:A1Scherzo No.2, TWV 42:E1Sinfonie à la françoise, TWV 41:h2Sonata à 4, TWV 43:A1Sonata à 4, TWV 43:C1Sonata à 4, TWV 43:d1Sonata à 4, TWV 43:d3Sonata à 4, TWV 43:e2Sonata à 4, TWV 43:g1Sonata à 4, TWV 43:G10Sonata à 4, TWV 43:G11Sonata à 4, TWV 43:G12Sonata for Flute and Violin, TWV 40:111Sonaten und Spielstücke (Sonaty i Elementów)Sonates sans basseStille die Tränen des winselnden Armen, TWV 1:1401Suite à 4, TWV 43:a2Suite à 4, TWV 43:A3Suite à 4, TWV 43:D3Suite à 4, TWV 43:e1Suite à 4, TWV 43:e4Suite à 4, TWV 43:G4Suite à 4, TWV 43:h1Suite à 4, TWV 43:h2

T

TafelmusikTrietto No.1, TWV 42:G2Trietto No.2, TWV 42:D2Trio Sonata, TWV 42:A10Trio Sonata, TWV 42:A2Trio Sonata, TWV 42:a7Trio Sonata, TWV 42:A9Trio Sonata, TWV 42:c6Trio Sonata, TWV 42:D15Trio Sonata, TWV 42:d2Trio Sonata, TWV 42:D4Trio Sonata, TWV 42:D5Trio Sonata, TWV 42:e1Trio Sonata, TWV 42:e10Trio Sonata, TWV 42:e2Trio Sonata, TWV 42:E4Trio Sonata, TWV 42:e7Trio Sonata, TWV 42:F5Trio Sonata, TWV 42:g15Trio Sonata, TWV 42:G3Trio Sonata, TWV 42:g7Trio Sonata, TWV 42:h4

V

Violin Sonata, TWV 41:a5Violin Sonata, TWV 41:d3Violin Sonata, TWV 41:e4Violin Sonata, TWV 41:F3Violin Sonata, TWV 41:fis1Vor des lichten Tages Schein, TWV 1:1483

W

Wandelt in der Liebe, TWV 1:1498Was ist mir doch das Rühmen nütze?, TWV 1:1521Weg mit Sodoms gift'gen Früchten, TWV 1:1534

Z

Zerknirsche du mein blödes Herze, TWV 1:1727bZirkelkanon, TWV 40:A103

Aranżacje dla: Flet

36 Fantaisies pour le clavessin, TWV 33:1-366 Concerts et 6 Suites (6 Koncerty i 6 Apartamenty)Concerto à 4, TWV 43:G6Concerto for Viola d'amore, Oboe d'amore and Flute, TWV 53:E1Flute Sonata, TWV 41:G9Oboe Sonata, TWV 41:a3Polonaise, TWV 41:D4Recorder Sonata, TWV 41:F2Sonata à 4, TWV 43:A1Sonata à 4, TWV 43:d1Sonata à 4, TWV 43:g1Sonates sans basseSuite à 4, TWV 43:e1Suite à 4, TWV 43:h1Trio Sonata, TWV 42:e1Trio Sonata, TWV 42:e2Violin Sonata, TWV 41:a5

Partie dla: Flet

3 Trietti methodichi e 3 Scherzi (3 Trietti methodichi 3 i Dowcipy)6 Moralische Kantaten, TWV 20:17-226 Moralische Kantaten, TWV 20:29-346 Quatuors ou Trios (6 lub kwartety Trios)6 Trio Sonatas (6 Trio Sonaty)Abscheuliche Tiefe des großen Verderbens, TWV 1:1Concerto à 4, TWV 43:g4Concerto à 7 in F major, TWV 44:41Concerto for 2 Flutes, TWV 52:e2Concerto for 2 Recorders and 2 Oboes, TWV 54:B2Concerto for Flute and Violin, TWV 52:e3Concerto for Recorder and Flute, TWV 52:e1Concerto for Recorder and Viola da Gamba, TWV 52:a1Flute Concerto, TWV 51:D1Johannes Passion, TWV 5:30Ouverture-Suite, TWV 55:B11 'La Bourse'Ouverture-Suite, TWV 55:B7Violin Concerto, TWV 51:F4
Wikipedia
Georg Philipp Telemann (ur. 14 marca/ 24 marca 1681 w Magdeburgu, zm. 25 czerwca 1767 w Hamburgu) – niemiecki kompozytor okresu baroku.
Georg Philipp Telemann urodził się 14 marca 1681 według obowiązującego wówczas w Magdeburgu kalendarza juliańskiego (kalendarz gregoriański został tam przyjęty dopiero w roku 1700). W 1685 zmarł jego ojciec. Muzyką zaczął się interesować w wieku 10 lat, a w wieku 12 lat napisał pierwszą operę. Jednak jego talent nie był akceptowany przez rodzinę, która chciała, by zdobył bardziej lukratywny zawód. Jego matka skonfiskowała mu wszystkie instrumenty i w 1693 wysłała do szkoły w Zellerfeld, gdzie uczył się do 1698. Superintendent tej szkoły zaakceptował talent muzyczny swego ucznia i Telemann nadal komponował muzykę i na własną rękę rozszerzał swe umiejętności muzyczne. W czasie, gdy kontynuował naukę w Gymnasium Andreanum w Hildesheim, był już multiinstrumentalistą, który niemal wyłącznie sam nauczył się gry na flecie prostym i flecie poprzecznym, szałamai, oboju, puzonie, organach i klawesynie, skrzypcach, violi da gamba i kontrabasie.
Od 1701 studiował prawo na uniwersytecie w Lipsku. W mieście tym pracował też jako organista. Po studiach przebywał w różnych miastach w Niemczech, a także w Żarach na Łużycach, gdzie miał okazję poznać muzykę ludową.
W 1702 został dyrektorem muzycznym opery w Lipsku. W 1704 objął stanowisko organisty przy Nowym Kościele (obecnie kościół św. Mateusza) w Lipsku, gdzie założył Collegium Musicum dla młodzieży studenckiej. W 1705 został kapelmistrzem hrabiów Promnitz. Podczas pobytu w Żarach oraz w Pszczynie i Krakowie Telemann poznał polską muzykę ludową, która stała się inspiracją jego wielu awangardowych kompozycji instrumentalnych. Od 1708 był kapelmistrzem na dworze w Eisenach (gdzie zaprzyjaźnił się z Johannem Bernhardem Bachem i z działającym w niedalekim Weimarze Johannem Sebastianem Bachem), od 1712 we Frankfurcie n. Menem; od 1721 był kantorem i dyrygentem muzyki kościelnej w Hamburgu.
Telemann był jednym z najważniejszych kompozytorów operowych epoki późnego baroku. Dziś jego opery wykonywane są rzadko. Działał przez wiele lat w Hamburgu w Theather am Gänsemarkt, gdzie zaczęła się jego sława. Najważniejszym kompozytorem wówczas w Hamburgu był Reinhard Keiser. Telemann i Keiser konkurowali ze sobą. Gdy Keiser wyjechał na dłużej do Italii, po powrocie zastał już Telemanna w glorii największego kompozytora operowego w Hamburgu.
W 1701 roku Telemann poznał w Hamburgu młodego Händla. Zaprzyjaźnił się z nim i utrzymywał kontakt do końca życia Händla (1759). Ich korespondencja (Telemann pisał potem do Londynu, gdzie od 1714 roku stale przebywał Händel, a ten mu odpisywał) jest bardzo interesującym źródłem do badań kultury muzycznej późnego baroku. Obaj bardzo cenili nawzajem swój talent. W ich muzyce widać wyraźnie liczne wzajemne zapożyczenia, które prawdopodobnie sami sobie proponowali. Händel mawiał o Telemannie, że jest on „człowiekiem, który potrafi napisać motet na cztery głosy w krótszym czasie, niż większość ludzi byłaby w stanie napisać list”. Krytyce muzycznej w Hamburgu ton nadawał inny przyjaciel Händla, Johann Mattheson, z którym również Telemann był w dobrych stosunkach, jako że Mattheson uważał Telemanna za największego geniusza muzyki niemieckiej po Hassem i Händlu.
W latach 1704–1708 Telemann przebywał na dworze hr. Promnitza (dworzanina Augusta II, króla polskiego) w Żarach jako muzyk nadworny i kapelmistrz. Objął to stanowisko po 63-letnim Wolfgangu Kasparze Prinzu. W miesiącach letnich bywał częstym gościem w Pszczynie. Żarski dwór Promnitza uchodził za jeden z najświetniejszych sasko-polskich dworów magnackich. Panował tam przepych i ceremoniał. Niemal bez przerwy gościły włoskie i francuskie zespoły operowo–baletowe. Promnitz utrzymywał stałą kapelę, składającą się z muzyków polskich, czeskich i niemieckich.
Kompozytor – podczas pobytu w Żarach i Pszczynie, a potem w trakcie podróży po kraju (Kraków, Warszawa) – zetknął się z muzyką polską, zarówno taneczną dworską, jak i ludową. Stylistyczne nawiązania do polskiej muzyki ludowej obecne są w wielu napisanych przez Telemanna utrworach: sonatach skrzypcowych, Suicie polskiej Partie polonaise, tzw. Koncertach polskich na czworo skrzypiec (nietypowa obsada jest nawiązaniem do składu polskich kapel skrzypcowych), czy sześciu Partitach (suitach) "alla polacca" na skrzypce, flet traverso i basso continuo.
Telemann znał również Bacha, gdyż w późnych latach trzydziestych odwiedził Lipsk, gdzie założył Towarzystwo Telemanna (Telemanns Gesellschaft), organizujące cotygodniowe koncerty. Należeli do niego wszyscy kompozytorzy lipscy i wielu z innych miast. Telemann jako dyrektor towarzystwa uczynił Lipsk drugą stolicą muzyczną XVIII-wiecznych Niemiec.
Był znany również w Paryżu, gdzie wydał 8 Kwartetów paryskich (Pariser Quartette), w których doszukać się można wątków muzycznych opartych na śląskich tańcach. Od czasów Georga Muffata był pierwszym kompozytorem niemieckim docenionym w stolicy Francji. W jego ślady poszedł później m.in. Johann Adolf Hasse.
Był kompozytorem samoukiem. Przez całe życie utrzymywał się wśród najbardziej postępowych twórców. U współczesnych zyskał uznanie także jako organista i kapelmistrz. Jest uważany za najbardziej płodnego kompozytora wszystkich czasów. Napisał ponad 3000 utworów, często znacznych rozmiarów (niestety wiele z nich zaginęło lub uległo zniszczeniu, zwłaszcza w czasie II wojny światowej), wśród nich:
Kompozytor miał kiedyś stwierdzić, że wie, iż skomponował niektóre dzieła po kilka razy, ale nie był w stanie zapanować nad swą własną gigantyczną spuścizną artystyczną.
Jego muzyka była niezwykle popularna za jego życia i jeszcze przez kilkadziesiąt lat po śmierci. W pierwszych dekadach XIX w. była już wykonywana rzadziej. Ostatnie wykonanie dzieła Telemanna dużych rozmiarów, Der Tod Jesu (śmierć Jezusa), miało miejsce w 1832 r. Ponowne zainteresowanie muzyką Telemanna datuje się na pierwsze dekady XX w., a jego kulminacją było krytyczne wydanie, realizowane przez dom wydawniczy Bärenreiter w latach 50.