Karl Ditters von Dittersdorf
Kompozycje dla: Flet
Notturno for 4 Flutes in D major (Notturno na 4 flety w D-dur)Aranżacje dla: Flet
Das rote Käppchen, Kr.298 (Czerwona czapka, Kr.298)Partie dla: Flet
12 Ariae ex Canticis SalomonisDas rote Käppchen, Kr.298 (Czerwona czapka, Kr.298)Double Bass Concerto No.2 in E-flat major, Kr.172 (Kontrabas Concerto No.2 w E-dur, Kr.172)Symphony in A major, Kr.78 'Verwandlung der lycischen Bauern in Frösche'Symphony in C major, Kr.73 'Die vier Weltalter'Symphony in D major, Kr.74 'Der Sturz Phaëtons'Symphony in D major, Kr.77 'Die Versteinerung des Phineus und seiner Freunde'Symphony in G major, Kr.75 'Verwandlung Actæons in einen Hirsch'WikipediaKarl Ditters von Dittersdorf (ur. 2 listopada 1739 w Wiedniu, zm. 24 października 1799 w Červenej Lhocie) – austriacki kompozytor epoki klasycyzmu. Zaliczany do kompozytorów szkoły starowiedeńskiej.
Karl Ditters urodził się w Wiedniu w rodzinie hafciarza teatralnego. W wieku dwunastu lat został paziem na dworze księcia von Sachsen-Hildburghausen. Uczył się oprócz gry na skrzypcach także fechtunku, jazdy konnej, tańca i gimnastyki. W 1761 roku został skrzypkiem-solistą w wiedeńskiej orkiestrze operowej. Pod opieką życzliwego mu
Glucka odbył podróż do Włoch.
Pod wpływem włoskiej opery buffa postanowił zostać kompozytorem. Od 1770 nadworny kapelmistrz księcia biskupa wrocławskiego Philippa Gottharda von Schaffgotscha. W jego rezydencji na zamku Jánský vrch(ang.) w Javorníku, a potem własnym domu, napisał 127 symfonii, 256 kompozycji wokalnych i instrumentalnych i 44 opery, między innymi: Don Kichota, Czerwonego kapturka, Wesołe kumoszki z Windsoru.
Ciężko chory na podagrę, ostatnie kilka lat życia spędził na zamku w Červenej Lhocie(cz.) (obecnie w powiecie Jindřichův Hradec) dyktując synowi swoje dzieje. Umarł w dwa dni po zakończeniu tej pracy.