Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

André Campra

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Fortepian

#Aranżacje dla: Fortepian

Aranżacje dla: Fortepian

Cantates françoisesL'Europe galante (L'Europa Galante)
Wikipedia
André Campra (ochrz. 4 grudnia 1660 w Aix-en-Provence, zm. 29 czerwca 1744 w Wersalu) – francuski kompozytor włoskiego pochodzenia.
Pierwsze lekcje muzyki otrzymał od ojca, Jean-François Campry, chirurga i skrzypka pochodzącego z Graglii w pobliżu Turynu. W 1674 został chórzystą w kapeli katedry St Sauveur w Aix, gdzie muzyki uczył go kierownik chóru Guillaume Poitevin. W 1678 otrzymał święcenia kapłańskie. W 1681 przeniósł się do Arles i objął posadę kapelmistrza (maître de musique) w kościele St-Trophime. Pozostał tam przez dwa lata, komponując muzykę zarówno kościelną, jak i świecką. Od maja 1683 prowadził szkołę śpiewu przy kościele St-Etienne w Tuluzie. W 1694 przybył do Paryża i objął stanowisko kierownika chóru przy Katedrze Notre-Dame, które piastował przez 6 lat.
W latach 1700–1722 zajmował się wyłącznie muzyką świecką, tworząc dzieła sceniczne. Po premierze tragedii lirycznej Tancrède (1702) zyskał sławę wybitnego kompozytora dramaturgicznego. W 1718 w uznaniu kompozytorskich zasług, młody król Ludwik XV (niewątpliwie za namową regenta) przyznał Camprze stałą pensję w wysokości 500 liwrów rocznie. W 1722 objął stanowisko kierownika artystycznego Opery Paryskiej. Pod koniec życia powrócił do komponowania muzyki sakralnej. Mimo pogarszającego się stanu zdrowia napisał dwie księgi psalmów (1737 i 1738) i pozostawił wiele motetów w rękopisach. W 1740 lub 1742 zrezygnował ze stanowiska kapelmistrza królewskiego. Zmarł w wieku 84 lat.
Był najwybitniejszym kompozytorem operowym we Francji w okresie między Jean-Baptistą Lullym a Jean-Philippem Rameau, współtwórcą i głównym przedstawicielem opery baletowej oraz tragedii lirycznej. Jako jeden z pierwszych kompozytorów francuskich komponowal kantaty. Jego kompozycje, w tym fragmenty oper, były często umieszczane w programach Concert Spirituel.
(na podstawie materiałów źródłowych)
oraz liczne arie włoskie i francuskie na 1-2 głosy z towarzyszeniem instrumentu i b.c.