Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Józef Hofmann

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Fortepian

#Aranżacje dla: Fortepian
alfabetem
Piano Playing with Piano Questions Answered (Piano Playing Piano Odpowiedzi na pytania z)Etude for the Left Hand Alone, Op.32 (Etiuda dla leworęcznych sam, Op.32)3 Impressions (3 Impresje)Charakterskizzen, Op.40MignonettesBarcarollaAndante and Presto, Op.17 (Andante i Presto, Op.17)8 Préludes, Op.30 (8 Preludia Op.30)Elegy (Elegia)Suite for Piano (Suita na fortepian)Valse-Caprice, Op.53Devil's Mill (Diabelski Młyn)Old Dutch Songs (Old Dutch Utwory)Theme with Variations and Fugue, Op.14 (Temat z wariacjami i fuga, op.14)Waltz in A-flat major (Walc As-dur)Humoreske, Op.59Intermezzo, Op.34 (Intermezzo op.34)Old and New (Stary i Nowy)6 CompositionenWaldpoesien, Op.50Mazurka No.1 (Mazurek nr 1)Poème (Wiersz)Scènes de Ballet, Op.33 (Sceny de Ballet, op.33)2 Mazurkas, Op.16 (2 Mazurki op.16)God's Hand (Ręka Boga)2 Morceaux, Op.15

Aranżacje dla: Fortepian

Die Entfesselte PhantasiePolonaise Americaine (Polonez Amerykańskie)
Wikipedia
Józef Kazimierz Hofmann (ur. 20 stycznia 1876 w Krakowie, zm. 16 lutego 1957 w Los Angeles) − polski pianista, kompozytor, pedagog i wynalazca, mieszkający przez szereg lat w USA.
Jego ojciec Kazimierz Hofmann był kompozytorem, dyrygentem i pianistą, a matka, Matylda Pindelska, śpiewaczką (ur. 1851 w Krakowie), córką Wincentego i Eleonory z Wyszkowskich. Józef Hofmann miał też starszą siostrę – Zofię Wandę (ur. 11 czerwca 1874 w Krakowie). W okresie dzieciństwa ich ojciec, Kazimierz, pozostawał w związku małżeńskim z Anielą Teofilą z Kwiecińskich (ur. 3 stycznia 1843 w Warszawie), która po przeniesieniu się w 1878 z mężem do Warszawy zmarła tam 12 października 1885 r., wpis 1392. Wtenczas Kazimierz Hofmann zawarł ślub z ich matką, Matyldą Franciszką Pindelską, w Bazylice Świętego Krzyża w Warszawie w dniu 17 czerwca 1886 r. Józef Hofmann bardzo wcześnie rozpoczął naukę gry na fortepianie i już jako ośmiolatek dawał koncerty przed publicznością warszawską, jako dziesięciolatek publicznością wielu krajów europejskich, a rok później także amerykańską. Po odbyciu w 1887 r. 52 koncertów w dziesięć tygodni, w wyniku protestu New York Society for the Prevention of Cruelty to Children (Nowojorskie Towarzystwo Zapobiegania Okrucieństwu Wobec Dzieci), podyktowanego obawą o jego zdrowie, musiał przerwać tournée. Udał się wtedy do Berlina, gdzie, dzięki stypendium Alfreda Corninga Clarka, odbył w latach 1888−1894 studia. W 1894 roku uzyskał I nagrodę na Konkursie imienia Antona Rubinsteina (którego był uczniem) w Hamburgu, na którym wykonał jego Koncert d-moll op.70. Sukces ten pozwolił mu na liczne, cieszące się wielkim powodzeniem, występy m.in. w krajach skandynawskich, Anglii i Rosji. Co roku koncertował też w Stanach Zjednoczonych, których obywatelstwo otrzymał w roku 1926. W 1924 założył Curtis Institute of Music w Filadelfii, którym kierował do 1938.
Hofmann był także kompozytorem (pseudonim Michel Dvorsky): koncertu B-dur na fortepian i orkiestrę, symfonii Zaklęty zamek (1919) oraz wielu miniatur fortepianowych. Karierę pianistyczną zakończył 19 stycznia 1946 recitalem w Carnegie Hall. Jego uczniami byli m.in.: Ellen Ballon, Abram Chasins, Shura Cherkassky, Ruth Slenczynska, Walter Susskind, Teresita Tagliapietra, Aleksander Wielhorski i Leopold Zieliński.
Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną, Marią Eustis, miał córkę, a z drugą, Betty Short, trzech synów.
Znany jest z licznych wynalazków, dotyczących m.in. samochodów i fortepianu. Opatentował ponad 70 wynalazków, w tym także urządzenie służące do pomiaru siły nacisku palców pianisty, wycieraczki samochodowe i regulację wysokości taboretu do fortepianu.