Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

João Domingos Bomtempo

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Fortepian

#Aranżacje dla: Fortepian
#Partie dla: Fortepian
według popularności
2 Piano Sonatas and a Popular Air with Variations, Op.153 Piano Quintets, B67-693 Piano Sonatas, Op.18 (3 sonaty fortepianowe, Op.18)5 Côntre Dansas FrancezasAn Easy Sonata, Op.13 (Łatwe Sonata Op.13)An Introduction, 5 Variations and Fantasie, Op.6Capriccio and Variations on 'God Save the King', Op.8Elementos de Música, Op.19 (Elementos de Música, op.19)Fandango with Variations, Op.4Grand Fantasia, Op.14 (Grand Fantasia, op.14)Piano Concerto No.1, Op.2Piano Concerto No.2, Op.3Piano Concerto No.4, Op.12Piano Sonata, Op.1 (Sonata fortepianowa, Op.1)Piano Sonata, Op.20 (Sonata fortepianowa, Op.20)Piano Sonata, Op.5 (Sonata fortepianowa, Op.5)Piano Sonata, Op.9 No.1

Aranżacje dla: Fortepian

Portuguese March (Portugalski marca)

Partie dla: Fortepian

Piano Concerto No.4, Op.12
Wikipedia
João Domingos Bomtempo (ur. 28 grudnia 1775 w Lizbonie, zm. 18 sierpnia 1842 tamże) – portugalski kompozytor i pianista.
Jego ojciec, Francisco Saveiro Bomtempo, był z pochodzenia Włochem i zatrudniony był jako oboista w portugalskiej orkiestrze dworskiej. Młody João Domingos uczył się muzyki u boku ojca, następnie w 1801 roku wyjechał na studia do Paryża, gdzie wydał drukiem swoje pierwsze kompozycje. Podczas pobytu w stolicy Francji związał się z kręgiem przebywających na emigracji portugalskich liberałów i stał się zwolennikiem konstytucjonalizmu. W 1810 roku wyjechał do Londynu, gdzie udzielał lekcji gry na fortepianie i wstąpił do loży masońskiej. W 1815 roku powrócił na krótko do Lizbony, którą już rok później musiał jednak opuścić z powodów politycznych. Wrócił na stałe do Portugalii w 1820 roku. W 1822 roku założył w Lizbonie towarzystwo filharmoniczne. W okresie absolutystycznych rządów króla Michała I (1828–1834) ukrywał się na terenie rosyjskiego konsulatu. Powrócił do działalności publicznej po upadku władcy. Zatrudniony na dworze królewskim jako nauczyciel królowej Marii II, został udekorowany komandorią Orderu Chrystusa. W 1835 roku otrzymał posadę dyrektora nowo utworzonego konserwatorium królewskiego. Pochowany został na lizbońskim Cemitério dos Prazeres.
Był pierwszym portugalskim kompozytorem tworzącym muzykę symfoniczną. Utwory Bomtempo utrzymane są w stylistyce klasycznej, z wyraźnymi wpływami twórczości Clementiego oraz J.B. Cramera. Skomponował 2 symfonie, 6 koncertów fortepianowych, liczne sonaty oraz inne utwory na fortepian, kantaty, utwory religijne (w tym requiem), a także operę Alessandro in Efeso. W 1816 roku wydał w Londynie pracę teoretyczną Elementos de música de methodo de tocar piano forte.