Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Karł Dawydow

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Fortepian

#Aranżacje dla: Fortepian
według popularności
2 Salonstücke, Op.373 Pièces caractéristiques, Op.93 Pieces de Salon, Op.303 Romances, Op.263 Salon Pieces, Op.164 Pieces, Op.20 (4 sztuki, Op.20)4 Romances, Op.256 Romances, Op.29Etudes (Studia)Piano Quintet, Op.40 (Kwintet fortepianowy, Op.40)Romance élégiaque, Op.22Romance sans paroles, Op.23 (Romance sans Paroles, op.23)Silhouetten, Op.41Song in B minorSouvenir de Zarizino, Op.6Souvenirs d'Oranienbaum, Op.17 (Wspomnienia z Oranienbaum, Op.17)

Aranżacje dla: Fortepian

Allegro de concert, Op.11 (Allegro de concert, op.11)Cello Concerto No.1, Op.5 (Koncert wiolonczelowy nr 1, Op.5)Cello Concerto No.2, Op.14 (Koncert wiolonczelowy nr 2, op.14)Cello Concerto No.3, Op.18Cello Concerto No.4, Op.31 (Koncert wiolonczelowy nr 4, op.31)Fantasie über russische Lieder, Op.7Romance élégiaque, Op.22Romance sans paroles, Op.23 (Romance sans Paroles, op.23)Suite for Orchestra, Op.37 (Suita na orkiestrę op.37)
Wikipedia
Karł Juljewicz Dawydow (ros. Карл Юльевич Давыдов, ur. 3 marca/ 15 marca 1838 w Kuldydze, zm. 14 lutego/ 26 lutego 1889 w Moskwie) – rosyjski wiolonczelista i kompozytor, nazywany przez Piotra Czajkowskiego „carem wiolonczelistów”.
Był synem żydowskiego lekarza i skrzypka amatora. Od 1850 studiował grę na wiolonczeli pod kierunkiem H. Schmidta w Moskwie i H. Schubertha w Petersburgu. Studiował matematykę na Uniwersytecie Moskiewskim, który ukończył w czerwcu 1858. Następnie wyjechał do Lipska, by studiować kompozycję u Moritza Hauptmanna. 15 grudnia 1858 został zaproszony do wykonania własnego II Koncertu wiolonczelowego h-moll z Orkiestrą Gewandhaus. Od 1859 był pierwszym wiolonczelistą tej orkiestry oraz prowadził klasę wiolonczeli w lipskim konserwatorium.
Do Rosji wrócił w 1862, otrzymał tytuł cesarskiego wiolonczelisty. Rok później został mianowany profesorem w Konserwatorium Petersburskim. W tym czasie został pierwszym wiolonczelistą Teatru Maryjskiego i członkiem kwartetu Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego, kierowanego po 1868 przez Leopold Auera. W latach 1876–1887 pełnił funkcję dyrektora Konserwatorium Petersburskiego.
Dawydow został uznany za jednego z najwybitniejszych wiolonczelistów swoich czasów, był znakomity zarówno jako solista, jak i kameralista. Koncertował w Rosji i w większości krajów Europy (w Polsce w 1872 i 1887).
Osiedlił się w Moskwie. Prywatnie był blisko związany z Piotrem Czajkowskim.
W 1875 rozpoczął pracę nad operą Połtawa z librettem Wiktora Burenina na podstawie wiersza Aleksandra Puszkina, ale w 1876, po mianowaniu na dyrektora konserwatorium, zrezygnował z dalszej pracy nad operą i w 1881 wysłał libretto Czajkowskiemu, który po modyfikacjach wykorzystał je w swojej operze Mazepa.
Pisał utwory orkiestrowe, w tym cztery koncerty wiolonczelowe, utwory kameralne oraz wokalne na głos z towarzyszeniem fortepianu. Dokonał wielu transkrypcji i aranżacji na wiolonczelę utworów Fryderyka Chopina, Stanisława Moniuszki, Roberta Schumanna i innych. Autor szkoły gry na wiolonczeli.