Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Karol Rathaus

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Fortepian

alfabetem
Piano Sonata No.1, Op.22 Kleine Klavierstücke6 Kleine Klavierstücke, Op.11
Wikipedia
Karol Leonard Bruno Rathaus (ur. 16 września 1895 w Tarnopolu, zm. 21 listopada 1954 w Nowym Jorku) – polski kompozytor, pianista i pedagog żydowskiego pochodzenia.
Studiował od roku 1913 kompozycję u Franza Schrekera w Wiedniu i wraz z nim przeniósł się do Berlina, by kontynuować studia. Równocześnie studiował historię na Uniwersytecie Wiedeńskim, kończąc 1922 w stopniu doktora. Studia musiał przerwać w roku akademickim 1918/1919 ze względu na służbę wojskową w armii austro-węgierskiej. Po ukończeniu studiów pozostał w Berlinie, gdzie w latach 1921–1932 wykładał kompozycję i teorię muzyki w Hochschule für Musik.
W latach 1932–1934 przebywał w Paryżu, w 1934–1938 w Londynie (1934-1938), ostatecznie w 1938 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych i zamieszkał w Los Angeles. W 1940 przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie w latach 1940-1954 był wykładowcą w nowojorskim Queens College.
Był aktywnym członkiem amerykańskich organizacji muzycznych, takich jak ISCM, American League of Composers from Austria, Amerykańskie Stowarzyszenie Kompozytorów, Autorów i Wydawców; pełnił funkcję honorowego wiceprezydenta Jewish Music World Center, działał w organizacjach polonijnych (m.in. Komitecie Muzycznym Instytutu Kultury).
Jego wczesne kompozycje były bliskie ekspresjonizmowi postromantycznemu i częściowo nawiązywały do dodekafonii. W późniejszym okresie tworzył muzykę „bardziej przystępną”, wpisaną w nurt neoklasycystyczny. Pisał też muzykę do pierwszych niemieckich filmów dźwiękowych, m.in. do filmu Der Mörder Dimitri Karamasoff (1931) w reż. Fedora Ozepa, czym zdobył popularność i uznanie jako kompozytor tego gatunku muzyki. W III Rzeszy jego utwory został zaliczone do sztuki zdegenerowanej.
(na podstawie materiałów źródłowych)