Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Luigi Boccherini

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Fortepian

#Aranżacje dla: Fortepian
#Partie dla: Fortepian
według popularności
6 Piano Quintets, G.413-418 (6 Quintets Piano, G.413-418)

Aranżacje dla: Fortepian

#

6 String Quintets, Op.116 String Trios, G.125-130 (6 String Tria, G.125-130)

C

Cello Concerto in C major, G.477 (Koncert wiolonczelowy C-dur, G.477)Cello Concerto in C major, G.481 (Koncert wiolonczelowy C-dur, G.481)Cello Concerto in E-flat major, G.474Cello Concerto in G major, G.480 (Koncert wiolonczelowy G-dur G.480)Cello Concerto No. 9Cello Sonata in A major, G.4 (Cello Sonata A-dur, G.4)Cello Sonata in C major, G.6 (Cello Sonata C-dur G.6)Cello Sonata in E-flat major, G.10 (Cello Sonata E-dur, G.10)Cello Sonata in E-flat major, G.16 (Cello Sonata E-dur, G.16)Cello Sonata in F major, G.1 (Cello Sonata F-dur, G.1)Cello Sonata in G major, G.5 (Cello Sonata G-dur, G.5)

H

Harpsichord Concerto in E-flat major, G.487 (Klawesyn Koncert E-dur G.487)

S

String Quartet in B-flat major, G.160 (Kwartet smyczkowy B-dur, G.160)String Quartet in C major, G.164 (Kwartet smyczkowy C-dur, G.164)String Quartet in C major, G.240 (Kwartet smyczkowy C-dur, G.240)String Quartet in C minor, G.159 (Kwartet smyczkowy c-moll, G.159)String Quartet in C minor, G.182String Quartet in D major, G.161 (Kwartet smyczkowy D-dur, G.161)String Quartet in D major, G.177String Quartet in E major, G.176String Quartet in E-flat major, G.162 (Kwartet smyczkowy E-dur, G.162)String Quartet in E-flat major, G.174String Quartet in E-flat major, G.181String Quartet in F major, G.180String Quartet in G major, G.223 'La Tiranna'String Quintet in C major (Kwintet smyczkowy C-dur)String Quintet in E major, Op. 11, No. 5 (Kwintet smyczkowy E-dur op. 11, No. 5)

Partie dla: Fortepian

6 Violin Sonatas (6 sonaty skrzypcowe)
Wikipedia
Luigi Boccherini (ur. 19 lutego 1743 w Lukce, zm. 28 maja 1805 w Madrycie) – włoski kompozytor i wiolonczelista epoki klasycyzmu oraz rokoko, dzięki któremu wiolonczela awansowała do rzędu instrumentów solowych. Uważany za jednego (obok Haydna) z twórców kwartetu smyczkowego.
Luigi Boccherini pochodził z muzykalnej rodziny, jego ojciec grał na wiolonczeli oraz kontrabasie i w 1757 r. wysłał chłopca na lekcje w Rzymie. W 1769 r. Boccherini wyjechał do Hiszpanii, gdzie zatrudnił go infant Ludwik - młodszy brat Karola III. Współpraca zakończyła się, gdy królowi nie spodobał się fragment jednego z utworów, a poirytowany kompozytor podwoił dany motyw. Po tym incydencie, obrażony Boccherini udał się w góry Gredos, gdzie stworzył swoje najsłynniejsze dzieła. Do mecenasów twórczości Boccheriniego należeli też Lucjan Bonaparte i Fryderyk Wilhelm II Hohenzollern.
Był dwukrotnie żonaty i miał dwie córki. Zmarł w zupełnej biedzie w Madrycie. Jego współcześni spadkobiercy żyją w Hiszpanii. Po śmierci został zupełnie zapomniany, a renesans popularności jego twórczości rozpoczął się w drugiej połowie XX wieku, kiedy jego prace zostały szczegółowo zbadane przez francuskiego muzykologa Yvesa Gérarda w 1969 roku. Powstał wtedy tzw. Boccherini Quintet, który wykonuje muzykę Boccheriniego. Początkowo grał w Paryżu, później odbył światowe tournée.
Luigi Boccherini skomponował około 600 utworów, w tym m.in. 20 symfonii, liczne koncerty wiolonczelowe, setki utworów kameralnych, oratoria, kantaty, operę. Z ogromnego dorobku Boccheriniego największą popularność zdobył menuet z Kwintetu smyczkowego nr 13, zwłaszcza kiedy wykorzystany został w brytyjskiej komedii Jak zabić starszą panią; w Polsce śpiewany przez Wojciecha Młynarskiego z jego własnym tekstem jako Obiad rodzinny.