Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Maurice Ravel

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Fortepian

#Aranżacje dla: Fortepian
#Partie dla: Fortepian
według popularności

#

2 Mélodies hébraïques (2 hebrajskie Melodie)5 Mélodies populaires grecques (5 Popularne Greckie Melodie)

B

Berceuse sur le nom de Gabriel Fauré (Lullaby na imię Gabriel Fauré)

C

Chansons madécasses (Utwory madécasses)Chants populaires (Popularne piosenki)

E

Epigrammes de Clément Marot (Epigrammes Clément Marot)

F

Frontispice

G

Gaspard de la nuit

H

Histoires naturelles (Naturalne historie)

J

Jeux d'eau (Gry wodne)

L

Les grands vents venus d'outre-mer (Wiatry z zagranicy)

M

Manteau de fleurs (Płaszcz z kwiatów)Menuet antique (Menuet antyczny)Menuet sur le nom d'Haydn (Menuet na imię Haydna)Minuet in C-sharp minor (Menuet c-moll)Miroirs (Lusterka)

N

Noël des jouets (Zabawki choinkowe)

P

Pawana na śmierć infantkiPiano Concerto for the Left Hand (Koncert fortepianowy na lewą rękę)Piano Concerto in G (Koncert fortepianowy G)Piano TrioPrélude (Preludium)

R

Rêves (Marzenia)Ronsard à son âme (Ronsard do jego duszy)

S

Sainte (Święty)Sérénade grotesque (Serenada groteskowe)Sites auriculaires (Przedsionkowych strony)Sonatine (Sonatina)Sur l'herbe (Na trawie)

T

Trois poèmes de MallarméTzigane

V

Valses nobles et sentimentales (Valses szlachta i sentimentales)Violin Sonata No. 2 (Skrzypce Sonata nr 2)Violin Sonata No.1 (Skrzypce Sonata nr 1)Vocalise-étude en forme de Habanera (Wokaliza-etiuda en forme de Habanera)

À

À la manière de Borodine (W stylu Borodin)À la manière de Chabrier (W stylu chabrier)

Aranżacje dla: Fortepian

#

2 Mélodies hébraïques (2 hebrajskie Melodie)

B

Berceuse sur le nom de Gabriel Fauré (Lullaby na imię Gabriel Fauré)Boléro

D

Dafnis i ChloeDaphnis et Chloé Suite No.2 (Dafnis i Chloe Suite No.2)

G

Godzina hiszpańska

I

Introduction et Allegro (Wprowadzenie i Allegro)

L

La valseL'enfant et les sortilèges (Dziecko i czary)

P

Pawana na śmierć infantkiPiano Concerto for the Left Hand (Koncert fortepianowy na lewą rękę)Piano Concerto in G (Koncert fortepianowy G)

R

Rapsodia hiszpańska

S

Sonatine (Sonatina)String Quartet (Kwartet smyczkowy)Szeherezada

T

Trois Chansons (Trzy pieśni)Trois poèmes de MallarméTzigane

V

Violin Sonata No.1 (Skrzypce Sonata nr 1)Vocalise-étude en forme de Habanera (Wokaliza-etiuda en forme de Habanera)

Partie dla: Fortepian

L'enfant et les sortilèges (Dziecko i czary)Piano Concerto in G (Koncert fortepianowy G)
Wikipedia
Joseph-Maurice Ravel (wym. [ʒɔzɛf mɔʁis ʁavɛl]) (ur. 7 marca 1875 w Ciboure, zm. 28 grudnia 1937 w Paryżu) – francuski kompozytor i pianista, jeden z przedstawicieli impresjonizmu. Choć większość jego dzieł stanowią pieśni i utwory fortepianowe, to najbardziej znane są jego utwory orkiestrowe, a przede wszystkim Boléro.
Jego styl muzyczny charakteryzował się subtelną rytmiką, bogatą harmonią i wyrafinowaną orkiestracją. Utwory Ravela wymagają od instrumentalistów brawury wykonawczej.
Pochodził z kulturowo mieszanej rodziny. Ojciec miał szwajcarskie pochodzenie, a matka była Baskijką. Uczyniło to go wrażliwym na kultury narodowe i regionalne. W twórczości Ravela można znaleźć inspiracje muzyką hiszpańską w Rapsodii hiszpańskiej czy operze Godzina hiszpańska, oraz orientalną w Szeherezadzie. W jego muzyce zdarzają się wyraźne nawiązania do Potężnej Gromadki: Taniec wojenny zamykający I suitę Dafnis i Chloe przypomina Taniec kurcząt w skorupkach z Obrazków z wystawy, wcześniej w balecie pojawia się reminiscencja Tańców połowieckich z Kniazia Igora Borodina. Ravela, podobnie jak Debussy’ego, zafascynowała oryginalność muzyki rosyjskiej, która w początkach XX wieku była popularna wśród paryskiej publiczności.
Odbył studia w Konserwatorium Paryskim w latach 1889–1895 i ponownie w 1897–1905. Pięciokrotnie w czasie pobytu w konserwatorium próbował zdobyć prestiżową nagrodę Prix de Rome, jednak bez rezultatu. Po przegranej w 1905 roku wycofał się z konserwatorium.
W początkowym okresie twórczości pozostawał pod wpływem romantyków, w szczególności Emmanuela Chabriera oraz modernisty Erika Satie, których poznał osobiście. W późniejszych latach był pionierem impresjonizmu, a jednocześnie rywalem Claude’a Debussy’ego w pierwszeństwie do miana prekursora tego stylu w muzyce. W powojennym (po I wojnie światowej) okresie twórczości zbliża się do neoklasycyzmu.
W 1920 roku został przedstawiony do odznaczenia Legią Honorową, jednak odmówił jej przyjęcia.
Ravel komponował przy fortepianie, następnie rozpisywał gotowy utwór na orkiestrę. Wiele swoich miniatur fortepianowych po latach opracował na orkiestrę. Instrumentował również utwory innych kompozytorów, takie jak: cykl miniatur fortepianowych Obrazki z wystawy Modesta Musorgskiego. Jest twórcą instrumentacji kadysza na skrzypce i fortepian.