Fortepian Solo
Fortepian + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Nadia Boulanger

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Fortepian

według popularności
3 Pieces for Cello and Piano (3 utwory na wiolonczelę i fortepian)Au bord de la routeCantiqueChanson (Piosenka)Doute (Wątpliwość)Élégie (Elegie)Elle à vendu mon cœurJ'ai frappéLe couteauL'échange (Wymiana)Les heures clairesPrière (Modlitwa)Soir d'hiver (Zimowy wieczór)Soleils couchants (Sundowners)Versailles (Wersal)Was will die einsäme Thräne
Wikipedia
Nadia Juliette Boulanger (ur. 16 września 1887 w Paryżu, zm. 22 października 1979 tamże) – francuska kompozytorka, pedagog, dyrygentka, pianistka i organistka.
Urodziła się w Paryżu jako córka francuskiego kompozytora Ernesta Boulangera (1815–1900) i rosyjskiej arystokratki Raissy Myshetskiej (1856–1935). Wykształcenie muzyczne uzyskała w Konserwatorium Paryskim, gdzie studiowała kompozycję u Charles′a-Marie Widora i Gabriela Fauré, organy u Louisa Vierne′a i Felixa Alexandre′a Guilmanta oraz fortepian u Paula Vidala.
Poświęciła się pracy pedagogicznej, stając się z czasem jednym z najwybitniejszych pedagogów kompozycji w XX wieku. Prowadziła działalność pedagogiczną we Francji i w Stanach Zjednoczonych. W latach 1920–1939 była profesorem kompozycji, dyrygentury i historii muzyki w École Normale de Musique w Paryżu. Wykładała również w Konserwatorium Paryskim i w Konserwatorium Amerykańskim w Fontainebleau (w latach 1921–1950 pełniła tam funkcję dyrektora). W latach 1939–1946 wykładała kompozycję w USA. Ponadto prowadziła także prywatne lekcje kompozycji i analizy dzieła muzycznego.
Obok działalności pedagogicznej i kompozytorskiej zajmowała się także wykonawstwem. Działała głównie jako dyrygent, występując w krajach europejskich i USA. Dyrygowała również w 1967 roku w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Podczas swojego pobytu Polsce poprowadziła wykłady otwarte w Państwowych Wyższych Szkołach Muzycznych w Warszawie i Krakowie. Wykonywała dzieła od baroku do współczesności, ze szczególnym uwzględnieniem muzyki dawnej, dzieł swoich uczniów oraz twórczości Gabriela Fauré. Przyczyniła się do rozpowszechnienia muzyki tego kompozytora, zwłaszcza jego Requiem. Wykonywała także i popularyzowała dzieła swojej siostry, Lili Boulanger (1893–1918).
Ponadto prowadziła działalność publicystyczną i popularyzatorską. Jako krytyk muzyczny współpracowała m.in. z redakcjami „Monde Musical”, „Spectateur” i „Revue Musicale”. Pełniła także zaszczytną funkcję dyrektora muzycznego Księstwa Monako. Z parą książęcą utrzymywała bliski kontakt. W 1956 roku zajmowała się oprawą muzyczną uroczystości zaślubin księcia Rainiera z aktorką Grace Kelly. Tam również obchodziła uroczyście swój jubileusz 80-lecia urodzin. Do jej bliskich przyjaciół należeli m.in. Igor Strawinski i Paul Valéry.
Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej jury VI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie w 1960 roku.
Pod kierunkiem Nadii Boulanger kształciło się kilka pokoleń muzyków. Ich liczbę ocenia się na 1200 osób, aczkolwiek Nadia Boulanger nie prowadziła w tym względzie żadnych notatek. Należą do nich m.in.: Daniel Barenboim, Conrad Beck, Robert Russell Bennett, Lennox Berkeley, Arthur Berger, Jacques Berlinski, Gary Bertini, İdil Biret, Astor Piazzolla, Marc Blitzstein, Lili Boulanger, Mario di Bonaventura, Charles Bruck, Elliott Carter, Jacques Chailley, Paul Seiko Chihara, John Chowning, Marius Constant, Aaron Copland, Clifford Curzon, Francis Dhomont, David Leo Diamond, Julio Estrada, Armando José Fernandes, Michael Flaksman, Jean Françaix, Robert Frances, John Eliot Gardiner, Peggy Glanville-Hicks, Egberto Gismonti, Philip Glass, Alexej Haieff, Pierre Henry, Ralph Kirkpatrick, Dinu Lipatti, Igor Markevitch, John Nicholas Maw, Jeremy Menuhin, Gil Miranda, Douglas Moore, Thea Musgrave, Emil Naumoff, Per Nørgård, Paul Rovsing Olsen, Ljubomir Pipkow, Walter Piston, Quincy Porter, Almeida Prado, Cláudio Santoro, Cornel Țăranu, Virgil Thomson, Andriej Michajłowicz Wołkoński.
Nadia Boulanger wykształciła także liczne grono muzyków polskich, wśród których najliczniejszą grupę stanowią kompozytorzy. W różnym czasie pod jej kierunkiem studiowali m.in. Grażyna Bacewicz, Zbigniew Bargielski, Jerzy Bauer, Marian Borkowski, Joanna Bruzdowicz, Ewa Bukojemska, Andrzej Czajkowski, Sylwester Czosnowski, Andrzej Hundziak, Bronisława Kawalla, Wojciech Kilar, Stefan Kisielewski, Anna Maria Klechniowska, Michał Kondracki, Zygmunt Krauze, Feliks Roderyk Łabuński, Zdzisław Ładomirski, Juliusz Łuciuk, Wojciech Łukaszewski, Roman Maciejewski, Bernadetta Matuszczak, Krzysztof Meyer, Maria Modrakowska-Jackowska, Piotr Moss, Zygmunt Mycielski, Barbara Niewiadomska, Izabela Pacewicz, Elżbieta Paszkowska, Alina Piechowska, Zbigniew Pniewski, Grażyna Pstrokońska-Nawratil, Marta Ptaszyńska, Witold Rudziński, Zbigniew Rudziński, Kazimierz Serocki, Kazimierz Sikorski, Tomasz Sikorski, Stanisław Skrowaczewski, Jerzy Sokorski, Michał Spisak, Witold Szalonek, Antoni Szałowski, Tadeusz Szeligowski, Henryk Szeryng, Romuald Twardowski, Stanisław Wiechowicz, Antoni Wit, Bolesław Woytowicz, Wawrzyniec Żuławski.