Głos Solo
Głos + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Domenico Scarlatti

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Głos

według popularności
Antra, valles, divo plaudant montes collesAvrei ben folle il coreChe vidi oh ciel, che vidiDir vorrei ah m'arrossiscoGià che al partir t'astringeLætatus sum (Suma Lætatus)MagnificatMissa Quatuor vocumO qual meco Nice cangiataPiangete occhi dolentiPur nel sonno almen taloraQual farfalletta amanteSalve ReginaScritte, con falso ingannoSe fedele tu m'adoriStabat MaterTe DeumThe Good-Humoured LadiesTinte a note di sangue
Wikipedia
Domenico Giuseppe Scarlatti (ur. 26 października 1685 w Neapolu, zm. 23 lipca 1757 w Madrycie) – kompozytor włoski okresu baroku.
Syn i uczeń Alessandro Pietro Scarlattiego, urodził się w Neapolu. Już w 1703 wystawiono tam pierwsze utwory sceniczne kompozytora (opery L'Ottavia restituita al trono oraz Il Giustino). Przeniósł się do Wenecji, gdzie pobierał nauki u Francesco Gaspariniego, a następnie do Rzymu. Był konkurentem Georga Friedricha Händla, z którym stanął w szranki w konkursie ogłoszonym przez kardynała Pietro Ottoboniego i zwyciężył jako klawesynista (Händlowi przyznano palmę pierwszeństwa w grze organowej). Nadworny klawesynista polskiej królowej Marii Kazimiery, a później króla Portugalii oraz dworu królewskiego w Madrycie.
W latach 1710–1713 Aleksander Benedykt Sobieski zrealizował w swoim rzymskim teatrze kilka spektakli operowych we współpracy ze Scarlattim i scenografem Filippo Juvarą.
Komponował głównie sonaty klawesynowe (Esercizi per gravicembalo), niejednokrotnie wirtuozerskie, oraz opery i utwory orkiestrowe.
Scarlatti był dwukrotnie żonaty. Z Marią Cataliną Gentili wziął ślub w Rzymie w 1728. Po śmierci pierwszej żony w 1742 poślubił Anastasię Maxarti Ximenes. Był ojcem dziesięciorga dzieci.