Głos Solo
Głos + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Paul Graener

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Głos

według popularności

#

2 Lieder, Op.3 (2 Lieder, op.3)3 Galgenlieder, Op.1033 Lieder, Op.11 (3 Lieder, op.11)3 Lieder, Op.21 (3 Lieder, op.21)3 Lieder, Op.303 Lieder, Op.454 Lieder zu Gedichten von Goethe, Op.944 Lieder, Op.12 (4 Lieder, op.12)4 Lieder, Op.404 Lieder, Op.464 Lieder, Op.504 Lieder, Op.52 (4 Lieder, op.52)5 Lieder, Op.1025 Lieder, Op.295 Lieder, Op.49 (5 Lieder, op.49)6 Lieder, Op.57

L

Löns-Lieder, Op.71

N

Nacht- und Spukgesänge, Op.79Neue Galgenlieder, Op.43b

P

Palmström singt, Op.43

R

Rhapsodie für Klavier, Streichquartett und eine Altstimme, Op.53 (Rapsodia na fortepian, kwartet smyczkowy i głos altowy, Op.53)

T

Theodor-Storm-Musik, Op.93

W

Wiebke Pogwisch, Op.24Wilhelm Raabe Lieder, Op.83
Wikipedia
Paul Graener (ur. 11 stycznia 1872 w Berlinie, zm. 13 listopada 1944 w Salzburgu) – niemiecki kompozytor i dyrygent.
Uczęszczał do konserwatorium Veita w Berlinie, gdzie jego nauczycielem był Albert Becker. Przerwał jednak studia i działał jako dyrygent w Berlinie, Królewcu i Bremie. W 1896 roku wyjechał do Londynu, gdzie działał jako dyrygent Theatre Royal Haymarket, a w latach 1897–1902 był wykładowcą Królewskiej Akademii Muzycznej. W 1908 roku został wykładowcą kompozycji w wiedeńskim Neues Konservatorium, następnie od 1910 do 1913 roku był dyrektorem Mozarteum w Salzburgu. W następnych latach działał jako dyrygent w Berlinie, Lipsku, Dreźnie i Monachium.
W 1920 roku został przyjęty na członka Preußische Akademie der Künste. Od 1920 do 1924 roku wykładał kompozycję w konserwatorium w Lipsku. W latach 1930–1933 był dyrektorem berlińskiego konserwatorium Sterna, a w latach 1933–1941 wiceprzewodniczącym i kierownikiem działu kompozycji Reichsmusikkammer.
Był reprezentantem późnoromantycznej muzyki niemieckiej, w jego twórczości widoczny jest wpływ Richarda Straussa, Maxa Regera i Hansa Pfitznera. Jako jeden z nielicznych kompozytorów niemieckich sięgał po elementy impresjonizmu. W swoich pieśniach kontynuował tradycję liryki romantycznej, wykorzystywał też melodie ludowe. W operze Friedemann Bach posłużył się archaizacją i cytatami muzycznymi z dzieł W.F. Bacha.
(na podstawie materiałów źródłowych)