Głos Solo
Głos + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Wissarion Szebalin

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Głos

według popularności
12 Poems by Pushkin, Op.232 Songs after Richard Dehmel, Op.14 Fragments after Sappho, Op.325 Fragments after Sappho, Op.3Music for Lermontov's 'Masquerade' (Muzyka na Lermontowa Masquerade)Songs and Romances (Pieśni i romanse)The Taming of the Shrew
Wikipedia
Wissarion Jakowlewicz Szebalin (ros. Виссарио́н Я́ковлевич Шебали́н; ur. 29 maja/ 11 czerwca 1902 w Omsku, zm. 28 maja 1963 w Moskwie) – kompozytor, pedagog i dyrygent radziecki.
Rodzice jego byli nauczycielami. Naukę muzyki rozpoczął w klasie fortepianu szkoły Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego w Omsku. Po ukończeniu gimnazjum w 1919 roku rozpoczął studia na wydziale agronomicznym Akademii Rolniczej w Omsku. W roku 1921 stworzył pierwszą znaczącą kompozycję – Scherzo na wielką orkiestrę. W latach 1921–1923 studiował w szkole muzycznej w Omsku. W wieku 20 lat pojechał do Moskwy, aby przedstawić swoje kompozycje Reinholdowi Glière i Nikołajowi Miaskowskiemu. Ukończył Konserwatorium Moskiewskie w klasie kompozycji Nikołaja Miaskowskiego.
W roku 1935 został wykładowcą kompozycji w moskiewskiej szkole muzycznej im. Gniesinych. W latach 1942–1948 był rektorem Konserwatorium Moskiewskiego. Wśród jego uczniów byli wybitni kompozytorzy, m.in. Sofija Gubajdulina, Aleksandra Pachmutowa, Edison Denisow.
Był zaprzyjaźniony z Dymitrem Szostakowiczem, który dedykował mu swój II Kwartet smyczkowy. W roku 1948 stał się celem ataku ze strony zwolenników socrealizmu.
Odznaczony dwukrotnie Nagrodą Stalinowską I stopnia (w 1943 za Kwartet Słowiański i w 1947 za kantatę Moskwa), a także Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy (1944) i Orderem Lenina (1946). W 1947 roku otrzymał tytuł Ludowego Artysty RFSRR.
W roku 1953 miał wylew krwi do mózgu, powtórnie w roku 1959, co spowodowało trudności w mówieniu. Pomimo tego ukończył swoją V symfonię.
Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.
Twórczość Szebalina obejmuje opery, symfonie, kwartety smyczkowe oraz muzykę filmową. W roku 1957 skomponował operę Poskromienie złośnicy według Szekspira. Dokończył operę Jarmark soroczyński Modesta Musorgskiego i Pas de deux z baletu Piotra Czajkowskiego Jezioro łabędzie.