Gitara Solo
Gitara + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Konstanty Gorski

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Gitara

Wikipedia
Konstanty Antoni Gorski (ur. 13 czerwca 1859 w Lidzie, zm. 31 maja 1924 w Poznaniu) – polski kompozytor, skrzypek-wirtuoz, pedagog, dyrygent, działacz społeczny, autor pieśni, dwóch oper i wielu utworów instrumentalnych.
Naukę rozpoczął w Grodnie, a następnie przeniósł się do Pierwszego Gimnazjum Filologicznego w Wilnie. Wykształcenie muzyczne zdobył w Instytucie Muzycznym Apolinarego Kątskiego w Warszawie i Konserwatorium Petersburskim. W 1881 roku ukończył klasę skrzypiec, znanego węgierskiego skrzypka i pedagoga Leopolda Auera (otrzymując duży srebrny medal i godność „artysty wyzwolonego”), a w następnym roku – w klasie słynnego rosyjskiego kompozytora Nikołaja Rimskiego-Korsakowa, u którego studiował kompozycję i instrumentację. W 1890 roku po ośmioletniej podróży po Rosji i Gruzji, przez Penzę, Saratów i Tyflis (obecnie Tbilisi) Konstanty Gorski przybył do Charkowa, by zostać tu 29 lat.
Ten okres w życiu kompozytora – to czas aktywnej działalności pedagogicznej w Charkowskiej Średniej Szkole Muzycznej, działacza społecznego (m.in. był jednym z założycieli Towarzystwa Kulturalnego „Dom Polski” w Charkowie), dyrygenta orkiestry symfonicznej i założonego przez siebie Chóru Polskiego i Kościelnego, a także uwielbianego przez publiczność skrzypka oraz cenionego przez innych kompozytorów interpretatora ich dzieł (wielką estymą darzył go Piotr Czajkowski, uważając K.Gorskiego za jednego z najlepszych wykonawców jego Koncertu skrzypcowego D-dur)
Zmiany polityczne i ekonomiczne w Imperium Rosyjskim, głównie wybuch rewolucji październikowej w 1917 roku, w znaczący sposób wpłynęły na życie Konstantego Gorskiego. W warunkach zbliżającej się wojny domowej, nie widząc możliwości kontynuowania w Charkowie działalności artystycznej, K. Gorski wraz z rodziną wrócił do wolnej Polski. Najpierw do Warszawy, gdzie pracował jako taper w kinach „Colosseum” i „Wodewil”, a następnie do Poznania, gdzie objął stanowisko koncertmistrza orkiestry Teatru Wielkiego, które zajmował do końca życia. Już po śmierci kompozytora, na deskach opery poznańskiej w 1927 roku wystawiono jego operę „Margier”. W okresie międzywojennym wykonane były również inne jego utwory, m.in. Missa Solemnis Es-dur (m.in. przez Koło Śpiewu im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu), poemat symfoniczny Zaczarowane koło i Fantazja organowa f-moll (po raz pierwszy wykonał ją w 1920 r. Antoni Karnaszewski w Filharmonii Warszawskiej, trzy lata później w czasie obchodów kopernikowskich na uniwersytecie poznańskim Feliks Nowowiejski. Fantazja organowa K. Gorskiego wykonywana jest do dziś z niesłabnącym powodzeniem).
Konstanty Gorski pozostawił bogaty dorobek artystyczny. Do najbardziej znanych jego kompozycji należą:
Ponadto istnieją co najmniej dwa nagrania Fantazji organowej f-moll Konstantego Gorskiego: