Klawesyn Solo
Klawesyn + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

William Byrd

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Klawesyn

#Aranżacje dla: Klawesyn
według popularności

A

A Gigg, FVB 181

C

Callino Casturame, FVB 158

F

Fantasia, FVB 261Fantasia, T 457Fortune, FVB 65Francis Tregian the YoungerFrench Coranto, T 449

G

Galliard Mrs. Mary Brownlo (Pani Maria Brownlo Galliard)Galliard, FVB 175

J

Jhon come kisse me now

L

Lady Montegle's Paven, FVB 294

M

Monsieur's Alman & Variatio, FVB 61-62My Ladye Nevells Grownde (Mój Ladye Nevells Grownde)

O

O Mistress Mine

P

Pavan and Galliard 'Sir William Petre'Pavan 'Bray' and GalliardPrelude in C major, T 517Prelude in G minor, T 515

T

The Bells (Dzwony)The Carman's Whistle (Gwizdek na Carman w)The Earl of Salisbury Pavan and 2 GalliardsThe Ghost, FVB 162The Queen's Alman, FVB 172

U

Ut, re, mi, fa, sol, la, FVB 101

Aranżacje dla: Klawesyn

Alman, FVB 163Browning (Brauning)
Wikipedia
William Byrd (ur. w 1543 (1540?) w Lincolnshire, zm. 4 lipca 1623 w Stondon Massey) – angielski kompozytor i organista. Jeden z najważniejszych twórców muzyki angielskiego renesansu.
Karierę muzyczną rozpoczął w młodym wieku. Bardzo prawdopodobne jest, że w okresie panowania Marii Tudor (1553-1558) był członkiem kapeli królewskiej prowadzonej przez Thomasa Tallisa, innego słynnego kompozytora angielskiego tej epoki. Później młody Byrd poznawał tajniki sztuki kompozycji pod opieką Tallisa, a gdy osiągnął mistrzostwo w swym rzemiośle, stał się bliskim przyjacielem swego nauczyciela. W 1572 został organistą londyńskiej Chapel Royal (piastował to stanowisko wspólnie z Thomasem Tallisem). Obaj artyści otrzymali także od królowej przywilej monopolu na druk nut. William Byrd był również nauczycielem innego ważnego kompozytora epoki elżbietańskiej, Thomasa Morleya.
Utwory Byrda kontynuują tradycję angielską, ale też kontynentalną, jak msze i motety. Przez swe mistrzostwo w muzyce chóralnej zwany był niekiedy „angielskim Palestriną”. Przeszczepiał na grunt angielski niektóre znane już na kontynencie, a nowe w muzyce angielskiej, formy muzyczne (np. madrygał). Mimo iż dożył sędziwego wieku, żyjąc i tworząc już także w XVII stuleciu, pozostał kompozytorem raczej konserwatywnym i trudno go uznać za twórcę epoki baroku. Głównym osiągnięciem Byrda jest istotny wkład w tworzenie angielskiej muzyki sakralnej. Pisał także do tekstów łacińskich – do końca życia pozostał katolikiem. Skomponował wiele pieśni na głos z towarzyszeniem zespołu viol, bardzo różnych w stylu od pieśni np. Dowlanda, u którego słychać silny wpływ szkoły włoskiej. Byrd znany jest też jako kompozytor muzyki instrumentalnej, głównie wirginałowej (zapoczątkował szkołę wirginalistów angielskich) i organowej.