Edvard Grieg
Kompozycje dla: Men's chorus
#
2 Songs after Jørgen Moe, EG 162 (2 Utwory po Jørgen Moe, EG 162)2 Songs for Male Choir, EG 169 (2 Utwory na chór męski, EG 169)4 Songs for Male Voices, EG 160 (4 Utwory na głosy męskie, np. 160)A
Album for Mandssang, Op.30 (Album dla Mandssang, Op.30)At Halfdans Kjerulfs Statue, EG 167 (Na Halfdans Kjerulfs Statua, EG 167)C
Cantata at W.Christies Statue, EG 158 (Kantata na W.Christies Statua, EG 158)F
Flagsong, EG 172H
Holberg Cantata, EG 171I
Impromptu, EG 175Inga Litamor, EG 168K
Kristianiensernes sangerhilsen, EG 173L
Landkjending, Op.31 (Landkjending, op.31)M
Music at Welhavens Grave, EG 165 (Muzyka w Welhavens Grave, EG 165)N
Norsk Sjømandssang, EG 163O
Oppsang for frihetsfolket i Norden, EG 166 (Oppsang dla frihetsfolket i Norden, EG 166)S
Sangerhilsen, EG 170Serenade til J. S. Welhaven, Op.18 (Serenada til J. S. Welhaven, Op.18)T
To Ole Bull, EG 176 (Ole Bulla, EG 176)V
Valgsang, EG 149W
Wind from the West, EG 174 (Wiatr z zachodu, EG 174)Aranżacje dla: Men's chorus
4 Psalms, Op.74 (4 Psalmy, Op.74)9 Songs, Op.18Lyric Pieces, Op.12 (Lyric Pieces, op.12)WikipediaEdvard Hagerup Grieg (ur. 15 czerwca 1843 w Bergen, zm. 4 września 1907 tamże) – kompozytor, pianista i dyrygent norweski, z rodziny o szkockich korzeniach.
Studia muzyczne odbył w konserwatorium w Lipsku m.in. u
Ignaza Moschelesa (fortepian), Ernsta Friedricha Richtera (harmonia i kontrapunkt), Karla Heinricha Reineckego (kompozycja) w latach 1858–1862. W 1863 roku osiadł w Kopenhadze, gdzie zaprzyjaźnił się z kompozytorami
Nielsem Wilhelmem Gade oraz
Johannem Peterem Emiliusem Hartmannem, reprezentantami duńskiego romantyzmu, a rok później założył ze współtowarzyszami towarzystwo Euterpe, którego celem było popieranie współczesnej muzyki skandynawskiej.
Jesienią 1866 roku osiedlił się w Christianii (obecnie Oslo), gdzie działał jako dyrygent, zorganizował koncerty abonamentowe. Tam poznał wybitnego dramaturga norweskiego Bjørnstjerne Bjørnsona. Zimę tego roku spędził we Włoszech i tam poznał Henryka Ibsena. W 1868 roku skomponował
Koncert fortepianowy a-moll op. 16. W 1869 roku odwiedził w Rzymie
Ferenca Liszta. W latach 1874–1875 na zamówienie Ibsena napisał muzykę do dramatu Peer Gynt, z której zestawione dwie suity Peer Gynt przyniosły mu największą popularność.
W 1880 roku zamieszkał w Bergen, a następnie w pobliskim Troldhaugen. Rozpoczął wówczas wielkie podróże koncertowe jako pianista, dyrygent i akompaniator. W 1884 roku, z okazji uroczystości 200-lecia urodzin duńskiego poety i dramaturga norweskiego pochodzenia Ludvika Holberga, skomponował inne znane dzieło,
Suitę w dawnym stylu Z czasów Holberga.
Był twórcą narodowej szkoły muzycznej w Norwegii. Jego utwory powiązane są z literaturą (sagami, legendami, nordycką balladą, poezją ludową) oraz z muzycznym folklorem skandynawskim, cechuje je liryzm i subtelna nastrojowość (w miniaturach fortepianowych bliska już impresjonizmowi), ogromna inwencja melodyczna. Pieśni odznaczają się idealną zgodnością tekstu i melodii w akcentach i frazowaniu oraz bogatym akompaniamentem, z rozbudowaną harmoniką.
W 1904 został odznaczony norweskim Krzyżem Wielkim Orderu Świętego Olafa, a w 1896 także francuską Legią Honorową.
Z czego prawdopodobnie najbardziej znane to:
oraz cykle Utworów lirycznych.