Albert Roussel (ur. 5 kwietnia 1869 w Tourcoing, zm. 23 sierpnia 1937 w Royan) – francuski kompozytor.
Studia muzyczne rozpoczął dość późno, w wieku 25 lat (wcześniej, podobnie jak
Nikołaj Rimski-Korsakow, był marynarzem) na nawiązującej do tradycji
Césara Francka uczelni Schola Cantorum, gdzie jednym z jego nauczycieli był
Vincent d’Indy. W latach (1902–1914) Roussel prowadził tam również działalność dydaktyczną, a do grona jego uczniów należeli
Erik Satie i
Edgar Varèse.
We wczesnych, impresjonistycznych utworach Roussela widać wyraźnie wpływ
Debussy’ego. Spośród nich, największą popularnością cieszy się do dziś balet-pantomima Le Festin de l'Araignée (Uczta pająka), dzięki któremu kompozytor zaistniał na arenie międzynarodowej. Po I wojnie światowej Roussel wykształcił własny, bliski neoklasycyzmowi styl, po raz pierwszy w pełni widoczny w jego II symfonii. W maju 1931 premierę miał najbardziej znany i cieszący się największą popularnością utwór kompozytora – balet Bacchus et Ariane (Bachus i Ariadna).