Organ Solo
Organ + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Antonio Vivaldi

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Organ

#Aranżacje dla: Organ
#Partie dla: Organ
według popularności
Concerto for Violin and Organ in C minor, RV 766 (Koncert na skrzypce i organy w c-moll, RV 766)Concerto for Violin and Organ in D minor, RV 541 (Koncert na skrzypce i organy d-moll, RV 541)Concerto for Violin and Organ in F major, RV 542 (Koncert na skrzypce i organy w F-dur, RV 542)Concerto for Violin and Organ in F major, RV 767 (Koncert na skrzypce i organy w F-dur, RV 767)Concerto in A major, RV 585 (Koncert A-dur RV 585)Concerto in C major, RV 554 (Koncert C-dur, RV 554)Largo e Andante, RV 746 (Długie i Andante, RV 746)Trio Sonata in C major, RV 779

Aranżacje dla: Organ

B

Bassoon Concerto in C major, RV 479 (Fagot Koncert C-dur, RV 479)

C

Cello Concerto in A minor, RV 421 (Koncert wiolonczelowy a-moll RV 421)Cello Concerto in D minor, RV 407 (Wiolonczela Koncert d-moll, RV 407)Concerto for 2 Cellos in G minor, RV 531 (Koncert na 2 wiolonczele g-moll RV 531)Concerto for 2 Mandolins in G major, RV 532 (Koncert na 2 mandoliny w G-dur, RV 532)Concerto for 2 Oboes in A minor, RV 536 (Koncert na 2 oboje a-moll RV 536)Concerto for 2 Oboes in C major, RV 534 (Koncert na 2 oboje w C-dur, RV 534)Concerto for 2 Oboes in D minor, RV 535 (Koncert na 2 oboje d-moll, RV 535)Concerto for 2 Trumpets in C major, RV 537 (Koncert na 2 trąbki C-dur, RV 537)Concerto for Oboe and Violin in B-flat major, RV 548 (Koncert na obój i skrzypce w B-dur RV 548)Concerto for Strings in A minor, RV 161 (Koncert na smyczki a-moll RV 161)Concerto for Strings in D major, RV 121 (Koncert na smyczki D-dur, RV 121)Concerto for Strings in G minor, RV 154 (Koncert na smyczki g-moll RV 154)Concerto for Strings in G minor, RV 156 (Koncert na smyczki G-moll RV 156)Concerto for Violino in Tromba Marina in G major, RV 311Concerto in C major, RV 554 (Koncert C-dur, RV 554)Concerto in C major, RV 558 (Koncert C-dur RV 558)

F

Flute Concerto in A minor, RV 440Flute Concerto in G major, RV 435 (Koncert fletowy G-dur, RV 435)

G

Gloria in D major, RV 589 (Gloria D-dur, RV 589)

N

Nisi Dominus, RV 608

O

Oboe Concerto in C major, RV 451 (Obój Koncert C-dur, RV 451)

R

Recorder Concerto in C major, RV 443 (Rejestrator Koncert C-dur, RV 443)

S

Salve Regina, RV 616Sinfonia in B minor, RV 169Sinfonia in C major, RV 112 (Symfonia C-dur, RV 112)Stabat Mater, RV 621 (Stabat Mater RV 621)

V

Viola d'amore Concerto in D minor, RV 395Violin Concerto in A minor, RV 356 (Koncert skrzypcowy a-moll RV 356)Violin Concerto in B minor, RV 388 (Koncert skrzypcowy h-moll, RV 388)Violin Concerto in C major, RV 176Violin Concerto in C major, RV 185 (Koncert skrzypcowy C-dur RV 185)Violin Concerto in D major, RV 210 (Koncert skrzypcowy D-dur, RV 210)Violin Concerto in D major, RV 230 (Koncert skrzypcowy D-dur, RV 230)Violin Concerto in D minor, RV 238 (Koncert skrzypcowy d-moll RV 238)Violin Concerto in D minor, RV 240 (Koncert skrzypcowy d-moll, RV 240)Violin Concerto in D minor, RV 244 (Koncert skrzypcowy d-moll RV 244)Violin Concerto in E major, RV 268Violin Concerto in E major, RV 269 (Koncert skrzypcowy E-dur, RV 269)Violin Concerto in E minor, RV 275 (Koncert skrzypcowy e-moll, RV 275)Violin Concerto in E minor, RV 277Violin Concerto in F major, RV 284 (Violin Concerto F-dur, RV 284)Violin Concerto in F major, RV 293 (Violin Concerto F-dur, RV 293)Violin Concerto in F minor, RV 297 (Skrzypce Koncert f-moll, RV 297)Violin Concerto in G major, RV 301 (Koncert skrzypcowy G-dur RV 301)Violin Concerto in G minor, RV 315 (Koncert skrzypcowy g-moll RV 315)Violin Concerto in G minor, RV 318 (Koncert skrzypcowy g-moll RV 318)Violin Concerto in G minor, RV 319 (Koncert skrzypcowy g-moll RV 319)Violin Concerto in G minor, RV 326 (Koncert skrzypcowy g-moll RV 326)

Partie dla: Organ

Concerto for 2 Mandolins in G major, RV 532 (Koncert na 2 mandoliny w G-dur, RV 532)Concerto for 2 Violins in A minor, RV 522 (Koncert na 2 skrzypiec a-moll RV 522)Concerto for Violin and Cello in A major, RV 546 (Koncert na skrzypce i wiolonczelę A-dur RV 546)Concerto for Violin and Organ in F major, RV 542 (Koncert na skrzypce i organy w F-dur, RV 542)Concerto in C major, RV 554 (Koncert C-dur, RV 554)Concerto in D major, RV 562 (Koncert D-dur RV 562)Concerto in D minor, RV 565 (Koncert d-moll, RV 565)Concerto in F major, RV 571 (Koncert F-dur, RV 571)Flute Concerto in F major, RV 433 (Flute Concerto F-dur, RV 433)Gloria in D major, RV 589 (Gloria D-dur, RV 589)Judyta triumfującaLa cetraLa StravaganzaMagnificatSix Violin Concertos, Op. 6Twelve Concertos, Op. 7Violin Concerto in D minor, RV 249 (Koncert skrzypcowy d-moll, RV 249)Violin Concerto in F minor, RV 297 (Skrzypce Koncert f-moll, RV 297)
Wikipedia
Antonio Lucio Vivaldi zwany Il Prete Rosso, pol. „Rudy Ksiądz” (ur. 4 marca 1678 w Wenecji, zm. 28 lipca 1741 w Wiedniu) – wenecki duchowny rzymskokatolicki, skrzypek i kompozytor. Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych kompozytorów epoki baroku.
Antonio Vivaldi urodził się w Wenecji. Jego ojciec, początkowo cyrulik z zamiłowaniem muzycznym, był skrzypkiem, który ostatecznie znalazł zatrudnienie w orkiestrze bazyliki św. Marka. To od niego młody Vivaldi uczył się gry na tym instrumencie.
W wieku 25 lat otrzymał święcenia kapłańskie. Pół roku później we wrześniu 1703 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel gry na skrzypcach w sierocińcu dla dziewcząt Ospedale della Pietà, dla którego komponował do końca życia. W 1705 r. został opublikowany jego pierwszy zbiór sonat a tre, a cztery lata później nowa seria sonat skrzypcowych. W 1713 roku Vivaldi napisał swoją pierwszą operę Ottone in villa. W roku 1718 udał się do Mantui, gdzie pozostał przez dwa lata, dyrygując muzyką świecką na dworze księcia Filipa. Po powrocie do Wenecji, w 1727 r. opublikował Il cimento dell'armonia e dell'inventione ze słynnym zbiorem Le quattro stagioni (Cztery pory roku).
W ostatnich latach życia podróżował po Europie dyrygując wykonaniami swoich dzieł. W 1740 wyruszył do Wiednia, gdzie rok później zmarł na nierozpoznaną do końca chorobę.
Dziadek kompozytora Agostino Vivaldi mieszkał w Brescii. Miał dwóch synów Agostina (ur. ok. 1643) i Giambattistę (ok. 1655-1736). Po śmierci Agostina seniora w 1665 rodzina przeniosła się do Wenecji. 11 czerwca 1676 ojciec kompozytora Giambattista Vivaldi ożenił się z Camillą Calicchio, córką krawca. Z zawodu był fryzjerem, jednak już w metryce chrztu kompozytora występuje jako „instrumentalista”, a od 1685 pracował jako skrzypek w bazylice świętego Marka. Z faktu, że był angażowany jako „Giambattista Rossi” lub „Giambattista Vivaldi detto Rossetto”, przypuszcza się, że odznaczał się rudym kolorem włosów, którą to cechę przekazał najstarszemu synowi. Z małżeństwa Giambattisty i Camilli przyszło na świat 6 dzieci: Antonio Lucio (4 marca 1678), Margarita Gabriela (1680), Cecilia Maria (1683), Bonaventura Tomaso (1685), Zanetta Anna (1687) i Francesco Gaetano (1700).
Antonio, urodzony 4 marca 1678, został ochrzczony in casa pericoli di morte. 6 maja został przyniesiony do kościoła San Giovanni Battista in Bragora i zapisany w tamtejszej księdze parafialnej. Nie jest znany charakter choroby, która stała się przyczyną chrztu w niebezpieczeństwie śmierci. Być może była nią astma, która przez całe życie gnębiła kompozytora. W liście z 1737 pisał: Z tego powodu niemal stale przebywam w domu i wyruszam jedynie płynąc w gondoli lub jadąc karetą.
Naukę gry na skrzypcach pobierał u swego ojca. Możliwe, że nauczył się też trochę grać na klawesynie. Jako najstarszy syn został przeznaczony do stanu duchownego. Kształcił się w szkołach dzielnicowych należących do kościołów San Giovanni in Oleo i San Geminiano. 18 września 1693 przyjął tonsurę; we wrześniu 1696 ostatnie ze święceń niższych (akolitat). 23 marca 1703 roku został wyświęcony na kapłana.
Vivaldi miał zaledwie 25 lat, gdy zaczął pracować w sierocińcu. Przez następne trzydzieści lat komponował większość swoich głównych dzieł podczas pracy w tym miejscu. W Wenecji istniały cztery podobne instytucje; ich celem było zapewnienie schronienia i edukacji dzieciom, które zostały opuszczone lub osierocone, lub których rodziny nie były w stanie ich utrzymać. Zostały one sfinansowane ze środków przekazanych przez Republikę. Chłopcy nauczyli się zawodu i musieli odejść, kiedy skończyli piętnaście lat. Dziewczęta otrzymały wykształcenie muzyczne, a najzdolniejsi uczniowie zostali i zostali członkami renomowanej orkiestry i chóru Ospedale. Cotygodniowe występy zespołów z Ospedale stały się z czasem jednym z ważniejszych wydarzeń artystycznych w Wenecji. Pracowali tam także m.in. G. Legrenzi, Domenico Scarlatti.
W 1705 został opublikowany jego pierwszy zbiór sonat na trzy instrumenty, a cztery lata później nowa seria sonat skrzypcowych. Sonaty te odniosły duży sukces. Sukces ten ugruntował w 1711 cyklem koncertów znanych jako L'Estro Armonico. W 1713 Vivaldi napisał swoją pierwszą operę Ottone in villa.
W roku 1718 udał się do Mantui, gdzie pozostał przez dwa lata, dyrygując muzyką świecką na dworze księcia Filipa. Po powrocie do Wenecji, w 1727 opublikował Il cimento dell'armonia e dell'inventione ze słynnym zbiorem Le quattro stagioni (Cztery pory roku), który skomponował na podstawie anonimowych sonetów (istnieje hipoteza, że to sam Vivaldi był ich autorem), z których każdy nosił nazwę jednej z pór roku. Koncerty te są jednym z wybitniejszych przykładów muzyki programowo-ilustracyjnej. Następne lata podróżował po Europie dyrygując wykonaniami swoich dzieł. W 1740 wyruszył do Wiednia, gdzie rok później zmarł na nierozpoznaną do końca chorobę.
Sława Vivaldiego wyszła daleko poza granice Wenecji, jego dzieła cieszyły się powodzeniem także we Francji, Holandii i Włoszech.
Sława utworów i samego Vivaldiego po jego śmierci nie trwała długo, a jeśli już pojawiało się gdzieś jego nazwisko, to tylko w charakterze anegdoty o księdzu biegającym w trakcie mszy do zakrystii, by zapisać temat muzyczny, który właśnie wpadł mu do głowy. Dopiero narastające zainteresowanie muzyką J.S. Bacha, który dokonał transkrypcji na klawesyn 18 koncertów skrzypcowych Vivaldiego, kazało zwrócić uwagę badaczy na kompozytora oryginałów. Stopniowo stawało się jasne, że Vivaldi to kompozytor, którego można stawiać na równi z Bachem i z Händlem.
Odkrycie w 1926 r. „rękopisów turyńskich”, czyli partytur do 140 dzieł instrumentalnych, 29 kantat, 12 oper, trzech krótszych dramatów, jednego oratorium oraz wielu fragmentów różnych utworów, dało muzykologom impuls do poszukiwań dalszych dzieł w zbiorach w całej Europie. Nieznane dzieła Vivaldiego są odnajdywane do czasów obecnych.
Najpopularniejsze zbiory koncertów:
Generalnie przyjmuje się, że Vivaldi skomponował około 500 koncertów instrumentalnych (liczba ta trudna jest do ustalenia, bo przypisywano mu cudze utwory, a i nie ma gwarancji, że odnaleziono i zidentyfikowano jego wszystkie):
Większość kompozycji Vivaldiego odkryto w latach 30. XX wieku, a ich katalog tematyczny opracował Peter Ryom.