Ferdinando Paër
Kompozycje dla: Orkiestra
A
Achille (Achilles)Agnese (Agnes)C
CamillaD
Diana e Endimione (Diana i Endymion)E
Europa in Creta (Europa w Kreta)G
Ginevra degli Almieri (Genewa z Almieri)GriseldaI
I fuorusciti di Firenze (Wygnańcy z Florencji)I molinari (I Molinari)Il CinnaIl matrimonio improvviso (Nagły ślub)Il morto vivoIl Santo Sepolcro (Świętego Grobu)L
La DidoneLa testa riscaldata (Podgrzewana głowica)L'amante servitore (Sługą kochanka)Le astuzie amoroseLe maître de chapelle (Kapelmistrzem)LeonoraL'eroismo in amore (L'eroismo w amore)P
PirroPoche ma buone (Niewiele, ale dobry)S
SarginoSofonisbaWikipediaFerdinando Paer (fr. Paër; ur. 1 czerwca 1771 w Parmie, zm. 3 maja 1839 w Paryżu) – włoski kompozytor (głównie muzyki operowej), od 1797 r. kapelmistrz wiedeńskiego Theater am Kärntnertor, od 1806 r. nadworny kapelmistrz i kompozytor cesarza Napoleona I, od 1812 dyrektor Opery Włoskiej w Paryżu.
W swoich czasach był bardzo popularnym kompozytorem, najbardziej znanym z oper Griselda (1798), Camilla, ossia Il sotterraneo (1799), Leonora, ossia L’amore conjugale (1804), Achille (1801).
24 lipca 1830 r. w Warszawie w Teatrze Narodowym rolą tytułową w Anieli (Agnese, 1809) Paëra debiutowała z dużym sukcesem koleżanka z konserwatorium i młodzieńcza miłość
Fryderyka Chopina – Konstancja Gładkowska.