Richard Strauss
Kompozycje dla: Orkiestra
#
2 Gesänge, Op.512 Militärmärsche, Op.57 (2 marsze wojskowe, Op.57)3 Hymnen von Friedrich Hölderlin, Op.71 (3 Hymny z Friedricha Hölderlina, Op.71)4 Gesänge, Op.33 (4 Gesänge, op.33)A
Also sprach ZarathustraArabellaAriadna na NaksosAus Italien (Z Włoch)Austria, Op.78B
Bardengesang, Op.55BurleskeC
CapriccioD
DafneDeath and Transfiguration (Śmierć i przemienienie)Der Bürger als Edelmann Suite, TrV 228cDer Rosenkavalier, suite, TrV 227dDie ägyptische HelenaDie Liebe der DanaeDie schweigsame Frau (Cicha Kobieta)Die Tageszeiten, Op.76 (Czasy dnia, Op.76)Divertimento aus Klavierstücke von François Couperin, Op.86 (Divertimento z utworów fortepianowych François Couperina, Op.86)Don JuanDon Quixote (Don Kichot)Dzień pokojuE
Ein Heldenleben (Życie bohatera)ElektraF
Festliches Präludium, Op.61 (Uroczysty Preludium op.61)Festmarsch, Op.1FeuersnotFour Last Songs (Cztery ostatnie pieśni)G
GuntramH
Horn Concerto No. 1 (Horn Concerto No 1)Horn Concerto No.2, TrV 283 (Horn Concerto No.2, TRV 283)I
IntermezzoJ
Japanese Festival MusicJosephs-Legende, Op.63 (Josephs-Legenda, Op.63)K
Kawaler srebrnej różyKobieta bez cieniaL
Le bourgeois gentilhommeM
Macbeth (Makbet)Militärischer Festmarsch, TrV 217 (Festiwal wojskowy marca TRV 217)München, TrV 274 (München, TRV 274)O
Oboe ConcertoOrchesterstudien aus den symphonischen Werken (Orkiestrowe fragmenty dzieł symfonicznych)Orchesterstudien aus Richard Strauss' Bühnenwerken (Orkiestrowe fragmenty dzieł scenicznych Richarda Straussa)P
Panathenäenzug, Op.74Parergon, Op.73R
Romanze for Cello and Orchestra, TrV 118S
SalomeSchlagobers, ballet, Op.70 (Schlagobers, balet, Op.70)Schlagobers, suite, TrV 243a (Schlagobers, apartament, TRV 243a)Sinfonische Fantasie aus 'Die Frau ohne Schatten', TrV 234a (Symphonic Fantazja z "Die Frau ohne Schatten", TRV 234a)Symfonia alpejskaSymphonia Domestica (Symfonia Domestica)Symphonisches Fragment aus 'Josephs-Legende', TrV 231a (Fragment symfoniczny "Józefa Legend ', TRV 231a)Symphony No. 2 (Symfonia nr 2)T
Taillefer, Op.52 (Taillefer, op.52)Tanzsuite aus Klavierstücken von François Couperin, TrV 245 (Apartament taniec utworów fortepianowych François Couperina, TRV 245)Till Eulenspiegel's Merry Pranks (Dyla Sowizdrzała Merry Pranks)V
Violin Concerto (Koncert skrzypcowy)W
Walzerfolge No.1 aus 'Der Rosenkavalier', TrV 227cWalzerfolge No.2 aus 'Der Rosenkavalier', TrV 227aWandrers Sturmlied, Op.14 (Wandrers Sturmlied, op.14)Aranżacje dla: Orkiestra
3 Gesänge älterer deutscher Dichter, Op.43 (3 utwory starszego niemieckiego poety, Op.43)4 Lieder, Op.27 (4 Lieder, op.27)4 Lieder, Op.365 Lieder, Op.325 Lieder, Op.415 Lieder, Op.475 Lieder, Op.486 Lieder, Op.37 (6 Lieder, op.37)6 Lieder, Op.56 (6 Lieder, op.56)6 Lieder, Op.688 Gedichte aus 'Letzte Blätter', Op.10 (8 wierszy z "ostatniej Leaves ', op.10)8 Lieder, Op.49 (8 Lieder, op.49)WikipediaRichard Strauss (ur. 11 czerwca 1864 w Monachium, zm. 8 września 1949 w Garmisch-Partenkirchen) – niemiecki kompozytor muzyki późnego romantyzmu, dyrygent.
Strauss był synem waltornisty Franza Straussa. W młodości otrzymał od ojca staranne wykształcenie muzyczne i bardzo wcześnie zaczął komponować. W 1882 wstąpił na uniwersytet w Monachium, jednak po roku porzucił studia i wyjechał do Berlina. W 1885 został asystentem dyrygenta
Hansa von Bülowa, aby po roku zająć jego miejsce. Jego pierwsze kompozycje utrzymane są w stylu
Schumanna i
Mendelssohna. Pod wpływem skrzypka Aleksandra Rittera zainteresował się
Wagnerem.
Nowe zainteresowanie zaowocowało poematem symfonicznym Don Juan, który jest uważany za pierwszy dojrzały utwór Straussa. Premiera w roku 1889 podzieliła publiczność, jednak kompozytor skomentował to w następujący sposób: „Teraz pocieszam się myślą, że jestem na drodze, którą chciałem obrać, w pełni świadomy, że nie było artysty, którego ludzie nie nazwaliby szalonym”. W późniejszych latach przyszły kolejne poematy symfoniczne: Tod und Verklärung (Śmierć i przemienienie, 1888-89), Till Eulenspiegels lustige Streiche (Ucieszne figle Dyla Sowizdrzała, 1894-95), Also sprach Zarathustra (Tako rzecze Zaratustra, 1896), Don Kichot (1897) i Ein Heldenleben (Życie bohatera, 1897-98).
Pod koniec XIX wieku Strauss zwrócił się ku operze. Pierwsze dwie próby – Guntram z 1894 i Feuersnot z 1901 okazały się porażkami, lecz na Salome z 1905 publiczność reagowała równie gorąco i skrajnie jak na Don Juana. Niekonwencjonalny temat dzieła, jak również wprowadzenie do muzyki dysonansów i rozbudowanej chromatyki zapewniły operze bardzo duże zainteresowanie. W Nowym Jorku publiczność protestowała z powodu zejścia dzieła ze sceny już po jednym przedstawieniu w Metropolitan Opera.
Jednym z najważniejszych gatunków w twórczości Straussa były pieśni, których skomponował około 150.
Strauss był kapelmistrzem orkiestr w Meiningen, Monachium, Berlinie i w Wiedniu. Jego muzyka pozostała pod wpływem
Wagnera.
Jego nazwisko figurowało na Gottbegnadeten-Liste (Lista obdarzonych łaską Bożą w III Rzeszy) wśród Niezastąpionych.