Skrzypce Solo
Skrzypce + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Aleksandr Goedicke

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Skrzypce

według popularności
10 Pieces for Violin and Piano, Op.8012 Russian Folksongs, Op.29 (12 rosyjskich pieśni ludowe, Op.29)Piano Quintet, Op.21 (Kwintet fortepianowy, op.21)Piano Trio No.1, Op.14Violin Sonata No.1, Op.10 (Skrzypce Sonata nr 1, Op.10)Violin Sonata No.2, Op.83 (Sonata skrzypcowa nr 2, Op.83)
Wikipedia
Aleksandr Fiodorowicz Goedicke (Gedike) (ros. Александр Фёдорович Гедике, ur. 20 lutego/ 4 marca 1877 w Moskwie, zm. 9 lipca 1957 tamże) – rosyjski kompozytor, organista i pianista.
Urodził się w rodzinie o niemieckich korzeniach, która wiele lat wcześniej osiedliła się w Rosji. Jego dziadek, Karł Andriejewicz, był organistą w jednym z moskiewskich katolickich kościołów. Później w tym samym kościele pracował ojciec kompozytora – Fiodor Karłowicz Goedike (1839–1916), który w latach 1880–1916 jednocześnie był wykładowcą w Konserwatorium.
W 1898 Aleksandr ukończył Konserwatorium Moskiewskie, gdzie studiował w klasie fortepianu u A. Galliego, G. Pabsta i W Safonowa oraz teorię muzyki i kompozycję pod kierunkiem A. Areńskiego, W. Ładuchina i G. Koniusa. Jako początkujący kompozytor w wieku 23 lat otrzymał nagrodę na Międzynarodowym Konkursie im. Antoniego Rubinsteina w Wiedniu za Konzertstük na fortepian i orkiestrę (we własnym wykonaniu), I Sonatę skrzypcową i utwory fortepianowe.
Od 1909 wykładał w Konserwatorium Moskiewskim. Początkowo uczył gry fortepianowej, od 1919 kierował katedrą kameralistyki, a od 1923 prowadził klasę organów. Koncertował również jako organista. W 1940 otrzymał tytuł doktora z zakresu nauki o sztuce, w 1946 tytuł Ludowego Artysty RFSRR, a w 1947 nagrodę państwową za działalność wykonawczą.
Jego dorobek kompozytorski wpisuje się ściśle w tradycyjną rosyjski folklor. W opracowaniach rosyjskich pieśni w oryginalny sposób wykorzystywał polifonię podgłoskową i wariacyjne przetwarzanie melodii.
W muzyce instrumentalnej widoczne są wyraźne wpływy J.S. Bacha, zwłaszcza klarowna forma i toccatowe finały oraz – podobnie jak w pieśniach – skłonność do techniki polifonicznej i wariacyjnej. Goedicke był zapalonym propagatorem muzyki Bacha w Związku Radzieckim; wykonywał wszystkie jego utwory organowe.