Boris Władimirowicz Asafjew (ros. Борис Владимирович Асафьев; ur. 29 lipca 1884 w Petersburgu, zm. 27 stycznia 1949 w Moskwie) – rosyjski kompozytor i muzykolog.
Ukończył konserwatorium moskiewskie. Był uczniem
Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Komponował opery, pieśni, balety i utwory instrumentalne. Spośród 26 baletów najbardziej znane to Płomień Paryża, czyli Triumf Republiki (Пламя Парижа, или Триумф Республики) (1932),
Fontanna Bachczysaraju (Бахчисарайский фонтан) (1934), Stracone złudzenia (Утраченные иллюзии) (1935), Jeniec kaukaski (Кавказский пленник) (1938), Sulamita (Суламифь) (1941), Pani-chłopka (Барышня-крестьянка) (1945).
Został odznaczony m.in. dwukrotnie Orderem Lenina oraz Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy.