Skrzypce Solo
Skrzypce + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Fartein Valen

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Skrzypce

według popularności
Violin Sonata, Op.3 (Sonata skrzypcowa, op.3)
Wikipedia
Olav Fartein Valen (ur. 25 sierpnia 1887 w Stavanger, zm. 14 grudnia 1952 w Haugesund) – norweski kompozytor.
Dzieciństwo spędził na Madagaskarze, gdzie jego ojciec był luterańskim misjonarzem. W wieku 6 lat wrócił z rodzicami do Stavanger, gdzie pobierał lekcje gry na fortepianie u Jeannette Mohr. Samodzielnie uczył się teorii. W 1906 roku rozpoczął studia filologiczne na uniwersytecie w Oslo, zdecydował się jednak poświęcić muzyce i przeniósł się do konserwatorium w Oslo, gdzie był uczniem Catharinusa Ellinga. Po ukończeniu studiów w 1909 roku wyjechał do Berlina, gdzie kształcił się w Musikhochschule u Maxa Brucha (kompozycja) i Karla Leopolda Wolffa (teoria i kompozycja). W tym okresie działał też jako akompaniator i nauczyciel. Po powrocie do Norwegii mieszkał w latach 1916–1924 na rodzinnej farmie w Valevåg. Od 1927 do 1936 roku zatrudniony był w dziale muzycznym biblioteki uniwersyteckiej w Oslo. W 1935 roku przyznano mu dożywotnią pensję państwową. Jego uczniami byli Klaus Egge i Harald Lie.
W młodości nawiązywał do stylistyki późnoromantycznej, zwłaszcza do twórczości Brahmsa. Z czasem wypracował własną technikę kompozytorską zwaną kontrapunktem dysonansowym, po raz pierwszy wykorzystaną w Trio fortepianowym z 1924 roku. Zastosował w niej tematy oparte na seriach, w przeciwieństwie jednak do dodekafonii Arnolda Schönberga serie Valena zawierają różną liczbę dźwięków, występują powtórzenia wybranych wysokości lub ich grup przed powtórzeniem całego szeregu skali chromatycznej, łączone są serie o różnych długościach, słyszalne są też następstwa dźwięków typowe dla systemu dur-moll. Zachowywana jest też rytmika szeregów.
(na podstawie materiałów źródłowych)