Gaetano Pugnani, właśc. Giulio Gaetano Gerolamo Pugnani (ur. 27 listopada 1731 w Turynie, zm. 15 lipca 1798 tamże) – włoski kompozytor i skrzypek przełomu baroku i klasycyzmu.
Pugnani uczył się gry na skrzypcach u
Giovanniego Battisty Somisa i
Giuseppe Tartiniego. W roku 1752 został koncertmistrzem kapeli królewskiej w Turynie. W 1754 wykonał swój koncert skrzypcowy w ramach Concert Spirituel w Paryżu i odbył pierwsze tournée koncertowe do Holandii, Anglii i Niemiec. Paryż odwiedził jeszcze ponownie w latach 1772 i 1773. Dyrygował w Londynie w latach 1767–1769 orkiestrą King’s Theatre. Występował w wielu miastach Europy, m.in. w Paryżu i Londynie, uznawany za jednego z najlepszych wirtuozów skrzypiec swoich czasów.
W roku 1770 powrócił do Turynu jako kapelmistrz opery dworskiej. Zajął się także pracą pedagogiczną. Do jego uczniów należał
Giovanni Battista Viotti (1755-1824), który w drukowanych kompozycjach zaznaczał, że jest „uczniem słynnego Pugnaniego”. Objąwszy w roku 1776 stanowisko dyrygenta kapeli królewskiej w Turynie, zajął się również kompozycją, co nie przyćmiło jednak jego sławy jako wirtuoza skrzypiec. Wraz ze swoim uczniem Viottim odbył w latach 1780-1782 tournée koncertowe przez Szwajcarię, Drezno, Warszawę i Petersburg. W Petersburgu pozostał dłużej i tam rozstał się z Viottim. Pugnani był znany ze znakomitej techniki i mocnego brzmienia („arco magno”).
Skrzypek i kompozytor austriacki
Fritz Kreisler (1875-1962) skomponował Preludium, Allegro i Tempo di Minuetto w stylu Gaetano Pugnaniego. Początkowo utwór uchodził za oryginalne dzieło Pugnaniego, dopiero w roku 1935 Fritz Kreisler przyznał się do jego autorstwa.