Skrzypce Solo
Skrzypce + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Giuseppe Martucci

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Skrzypce

#Aranżacje dla: Skrzypce
#Partie dla: Skrzypce
według popularności
3 Stücke, Op.67Momento musicale e minuetto (Moment musical i menuet)Piano Quintet, Op.45 (Kwintet fortepianowy, Op.45)Piano Trio No.1, Op.59 (Trio fortepianowe nr 1, Op.59)Piano Trio No.2, Op.62 (Trio fortepianowe nr 2, Op.62)Violin Sonata, Op.22 (Skrzypce Sonata op.22)

Aranżacje dla: Skrzypce

2 Nocturnes, Op.70 (2 Nokturny, Op.70)3 Romanze, Op.27 (3 Romanze, op.27)

Partie dla: Skrzypce

Momento musicale e minuetto (Moment musical i menuet)
Wikipedia
Giuseppe Martucci (ur. 6 stycznia 1856 w Kapui, zm. 1 czerwca 1909 w Neapolu) – włoski kompozytor, pianista i dyrygent.
W dzieciństwie uczył się muzyki u swojego ojca, który był trębaczem, pobierał też lekcje gry na fortepianie. W 1867 roku wstąpił do konserwatorium w Neapolu, gdzie jego nauczycielami byli Beniamino Cesi (fortepian) i Paolo Serrao (kompozycja). W 1871 roku przerwał studia i rozpoczął karierę solową jako pianista. Występował w duecie z Alfredo Piattim. W latach 1880–1886 prowadził klasę fortepianu w neapolitańskim konserwatorium. Jako dyrygent debiutował w 1881 roku w Neapolu. Od 1886 do 1902 roku był dyrektorem Liceo Musicale w Bolonii. Był też kapelmistrzem w bolońskiej bazylice San Petronio. W latach 1902–1909 był dyrektorem konserwatorium w Neapolu.
Był podziwiany przez Arturo Toscaniniego, który po śmierci Martucciego poprowadził 2 lipca 1909 roku koncert ku jego pamięci. Jego synem był pianista i wykładowca Paolo Martucci (1881–1980).
Należał do rzeczników odrodzenia włoskiej muzyki instrumentalnej po okresie dominacji opery. W jego twórczości widoczne są wpływy romantyków niemieckich (Robert Schumann, Johannes Brahms). Nawiązywał też do włoskiej muzyki narodowej (barkarola, serenada, bel canto). Jako dyrygent poprowadził pierwsze włoskie wykonanie Tristana i Izoldy Richarda Wagnera (wyst. Bolonia 1888).
(na podstawie materiałów źródłowych)