Skrzypce Solo
Skrzypce + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Niels Wilhelm Gade

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Skrzypce

#Aranżacje dla: Skrzypce
#Partie dla: Skrzypce
według popularności
4 Fantasiestücke for Clarinet and Piano, Op.43 (4 Fantasiestücke na klarnet i fortepian, Op.43)Capriccio (Kaprys)Novelletten, Op.29Piano Trio, Op.42 (Trio Fortepian, Op.42)String Octet, Op.17 (Oktet smyczkowy, Op.17)String Quartet No.1, Op.63 (Kwartet smyczkowy nr 1, Op.63)String Quintet in F minor (Kwintet smyczkowy f-moll)String Quintet, Op.8 (Kwintet smyczkowy, Op.8)String Sextet, Op.44 (Sekstet smyczkowy, op.44)Violin Concerto, Op.56 (Koncert skrzypcowy, op.56)Violin Sonata No.1, Op.6 (Skrzypce Sonata nr 1, Op.6)Violin Sonata No.2, Op.21 (Skrzypce Sonata nr 2, op.21)Violin Sonata No.3, Op.59 (Skrzypce Sonata No.3, Op.59)Volkstänze, Op.62

Aranżacje dla: Skrzypce

3 Albumblade, WoO 108 (3 Albumblade Woo 108)3 Digte, Op.21b4 Idyllen, Op.34 (4 Idyllen, op.34)4 Phantasiestücke, Op.31 (4 Phantasiestücke, op.31)A Folk Tale (Folk Tale)Agnete and the Merman, Op.3 (Agnete i syren, op.3)Akvareller, Op.19 (Akvareller, op.19)Capriccio (Kaprys)Efterklange af Ossian, Op.1Piano Trio, Op.42 (Trio Fortepian, Op.42)Violin Concerto, Op.56 (Koncert skrzypcowy, op.56)

Partie dla: Skrzypce

Agnete and the Mermaids (Agnete i Syreny)Efterklange af Ossian, Op.1Hamlet, Op.37 (Hamlet, op.37)Im Hochland, Op.7 (Im Hochland, op.7)Imellem FjeldeneMichel Angelo, Op.39String Octet, Op.17 (Oktet smyczkowy, Op.17)String Quartet No.1, Op.63 (Kwartet smyczkowy nr 1, Op.63)String Quintet, Op.8 (Kwintet smyczkowy, Op.8)String Sextet, Op.44 (Sekstet smyczkowy, op.44)Symphony No.4, Op.20 (Symfonia nr 4, Op.20)Symphony No.5, Op.25 (Symfonia nr 5, Op.25)Symphony No.8, Op.47 (Symfonia nr 8, Op.47)
Wikipedia
Niels Wilhelm Gade (ur. 22 lutego 1817 w Kopenhadze, zm. 21 grudnia 1890 tamże) – duński kompozytor, dyrygent, skrzypek, organista i pedagog muzyczny.
Był synem stolarza, zajmującego się też budową instrumentów muzycznych.
Rozpoczął pracę jako skrzypek w królewskiej orkiestrze w Kopenhadze. Jednocześnie studiował prywatnie kompozycję u Andreasa Petera Berggreena. Jego utwór „Echa Osjana” przyniósł mu nagrodę w konkursie rozpisanym 1841 przez kopenhaskie towarzystwo muzyczne.
W roku 1843 dzięki królewskiemu stypendium wyjechał do Lipska, gdzie został uczniem Feliksa Mendelssohna-Bartholdy’ego. Z jego poparciem doszło do wykonania przez orkiestrę Gewandhaus uwertury „Osjan” i dwóch symfonii, c-Moll i Es-Dur.
W sezonie koncertowym 1844/1845 objął kierownictwo koncertów Gewandhausu, które w następną zimę prowadził na przemian z Mendelssohnem, a w sezonie 1847/1848 znów samodzielnie.
Na wiosnę 1848 w związku z wybuchem wojny szlezwicko-holsztyńskiej powrócił na stałe do Kopenhagi, gdzie został zaangażowany jako organista z tytułem profesorskim i objął kierownictwo towarzystwa muzycznego, które w miesiącach zimowych dawało regularne koncerty. W roku 1861 został mianowany nadwornym kapelmistrzem. W roku 1865 założył wraz ze swoim teściem, kompozytorem Johannem Peterem Emiliusem Hartmannem Konserwatorium Kopenhaskie. Do jego uczniów należeli m.in. Edvard Grieg i Carl Nielsen.
Wczesne kompozycje Gadego były utrzymane w stylu narodowym, tzn. nawiązywały do literatury skandynawskiej i do muzyki ludowej. Przykładem tego jest jego uwertura „Osjan” Op. 1 oraz I Symfonia, którą wysoko ocenił Robert Schumann. W czasie pobytu w Lipsku (1843-1848) wpływy stylu narodowego zanikły.
W kantacie „Sen Baldura” nawiązał Gade do stylu Ryszarda Wagnera.