Wiolonczela Solo
Wiolonczela + ...
Dla początkujących
Kompozytorzy

Giovanni Battista Pergolesi

Wszystkie Kompozycje

Kompozycje dla: Wiolonczela

#Aranżacje dla: Wiolonczela
#Partie dla: Wiolonczela
według popularności
Salve Regina in F minor, P.78Sinfonia for Cello and Continuo (Sinfonia na wiolonczelę i continuo)Sinfonia in B-flat major (Sinfonia w B-dur)Sinfonia in F major (Sinfonia F-dur)

Aranżacje dla: Wiolonczela

Sinfonia for Cello and Continuo (Sinfonia na wiolonczelę i continuo)Tre giorni son che Nina (Trzy dni to Nina)

Partie dla: Wiolonczela

Flute Concerto in G major, GroF 2480Flute Concerto in G major, P.33La serva padronaLo frate 'nnamorato (Nnamorato Lo frate ')Salve Regina in C minor (Salve Regina w c-moll)Sinfonia in B-flat major (Sinfonia w B-dur)Sinfonia in F major (Sinfonia F-dur)Stabat Mater
Wikipedia
Giovanni Battista Pergolesi, właściwie Giovanni Battista Draghi (ur. 4 stycznia 1710 w Jesi, zm. 16 marca 1736 w Pozzuoli) – włoski kompozytor, skrzypek i organista epoki baroku.
Przyszedł na świat w Jesi w regionie Ankony. Jego rodzicami byli Francesco Andrea Draghi i Anna Vittoria Giorgi. Miał dwóch braci i siostrę, ale wszyscy oni zmarli w dzieciństwie. Przyszły kompozytor cierpiał z powodu deformacji lewej nogi, prawdopodobnie wskutek przebycia polio. Pierwsze wykształcenie muzyczne odebrał w Jesi (organy, skrzypce). Następnie dzięki mecenatowi margrabiego Carla Marii Pianettiego został wysłany do konserwatorium w Neapolu, gdzie później powstała większość jego kompozycji. Jednym z jego tamtejszych nauczycieli był kompozytor Francesco Durante. Zalicza się go do grona twórców opery komicznej. Dziełem, które zapewniło mu znaczącą popularność i przyczyniło się do rozwoju włoskiej opery buffa, było intermezzo La serva padrona (Służąca panią), które wystawiono w Neapolu w 1733 roku. Przypominało operę seria, ale akcja była w nim ważniejsza od popisu wokalnego. Kiedy wystawiono ją w Paryżu w 1752 roku, rozpętała „wojnę buffonistów z antybuffonistami”, czyli zwolenników Pergolesiego i Jean-Philippe Rameau.
W 1736 roku, kiedy zaczął podupadać na zdrowiu Pergolesi osiadł w klasztorze w Pozzuoli. Tam skomponował Salve Regina c-moll oraz inne dzieło, które przyniosło mu trwałą sławę – Stabat Mater. Zmarł na gruźlicę w wieku zaledwie 26 lat. Został pochowany w katedrze w Pozzuoli.
Oprócz powyższych gatunków Pergolesi tworzył również sonaty, oratoria, psalmy, kantaty, motety i msze.