Kompozytorzy

Antonín Rejcha

Flet
Róg
Obój
Fagot
Klarnet
Skrzypce
Wiolonczela
Altówka
Fortepian
Orkiestra
Kwintet
Kwartet
Theory
Dla początkujących
Symfonia
Trio
Teoria muzyki
Writings
Fuga
Etiuda
według popularności

#

12 Duos, Op.8424 Horn Trios, Op.82 (24 Horn Tria, Op.82)26 String Quartets3 Adagios for 4 Flutes, Op.183 Quintets for Cello and Strings3 String Quartets, Op.48 (3 Kwartety smyczkowe, Op.48)3 String Quartets, Op.49 (3 kwartety smyczkowe, Op.49)3 String Quartets, Op.95 (3 Kwartety smyczkowe, Op.95)3 String Quintets, Op.923 Wind Quintets (3 wiatrowe Quintets)36 Fugues6 Flute Quartets, Op.986 Piano Trios, Op.101 (6 Tria fortepianowe, Op.101)6 String Quartets, Op.908 String Quartets

A

Air (Powietrze)Air de danse (Taniec melodia)Antonín RejchaArt du compositeur dramatique (Sztuki dramatycznej kompozytora)

C

Clarinet Quintet, Op.107Concertante for Flute, Violin and OrchestraCours de composition musicale (Kursy w kompozycji muzycznej)

D

Das lacedämonische LiedDuo Concertant, Op.103

E

Etudes dans le genre fugué, Op.97 (Badania w Fugal rodzaju, Op.97)Etudes for Piano, Op.30 (Etiudy na fortepian, Op.30)

F

Flute Quartet, Op.12Flute Quartet, Op.19Fugue on a theme of L. Cherubini

G

Grand Quartet, Op.104 (Wielki Kwartet, Op.104)Grand Quintet, Op.106 (Wielki Kwintet, Op.106)Grande symphonie de salon No.1

H

Harmonie rétrograde

L

La Pantomime (La Pantomima)L'Art de Varier, Op.57 (Sztuka Vary, Op.57)

N

Natalie

O

Octet, Op.96

P

Piano Concerto in E-flat major (Koncert fortepianowy Es-dur)Piano Sonata, Op.43Piano Trio, Op.47 (Trio Fortepian, Op.47)

Q

Quatuor Scientifique

R

Rondeau for Horn, Violin and Orchestra

S

SaphoSolo in G major for Horn and OrchestraString Quartet, Op.52 (Kwartet smyczkowy, op.52)String Quartet, Op.58 (Kwartet smyczkowy, Op.58)Symphony in E-flat major, Op.42Symphony in G major (Symfonia G-dur)

T

Traité de haute composition musicale (Traktat z wysokiej kompozycji muzycznej)Traité de mélodie (Traktat Melody)Trio for 3 Cellos (Trio na 3 wiolonczele)

V

Variations for Bassoon and Strings

W

Wind Quintet, Op.100 No.1 (Wiatr Quintet, Op.100 No.1)Wind Quintet, Op.100 No.2 (Wiatr Quintet, Op.100 No.2)Wind Quintet, Op.100 No.3 (Wiatr Quintet, Op.100 No.3)Wind Quintet, Op.100 No.4 (Wiatr Quintet, Op.100 nr.4)Wind Quintet, Op.100 No.5 (Wiatr Quintet, Op.100 No.5)Wind Quintet, Op.100 No.6 (Wiatr Quintet, Op.100 No.6)Wind Quintet, Op.88 No.1 (Wiatr Quintet, Op.88 No.1)Wind Quintet, Op.88 No.2 (Wiatr Quintet, Op.88 No.2)Wind Quintet, Op.88 No.3 (Wiatr Quintet, Op.88 No.3)Wind Quintet, Op.88 No.5 (Wiatr Quintet, Op.88 No.5)Wind Quintet, Op.88 No.6 (Wiatr Quintet, Op.88 No.6)Wind Quintet, Op.91 No.1 (Wiatr Quintet, Op.91 No.1)Wind Quintet, Op.91 No.2 (Wiatr Quintet, Op.91 No.2)Wind Quintet, Op.91 No.3 (Wiatr Quintet, Op.91 No.3)Wind Quintet, Op.91 No.4 (Wiatr Quintet, Op.91 nr 4)Wind Quintet, Op.91 No.5 (Wiatr Quintet, Op.91 No.5)Wind Quintet, Op.91 No.6 (Wiatr Quintet, Op.91 No.6)Wind Quintet, Op.99 No.1 (Wiatr Quintet, Op.99 No.1)Wind Quintet, Op.99 No.2 (Wiatr Quintet, Op.99 No.2)Wind Quintet, Op.99 No.3 (Wiatr Quintet, Op.99 No.3)Wind Quintet, Op.99 No.4 (Wiatr Quintet, Op.99 nr 4)Wind Quintet, Op.99 No.5 (Wiatr Quintet, Op.99 No.5)Wind Quintet, Op.99 No.6 (Wiatr Quintet, Op.99 No.6)
Wikipedia
Antonín Josef Rejcha, także Antoine-Joseph lub Anton Reicha (ur. 26 lutego? 1770 w Pradze, zm. 28 maja 1836 w Paryżu) – czeski kompozytor i teoretyk muzyki.
Bratanek Josefa. Mając zaledwie 10 miesięcy, został osierocony przez ojca. Zaniedbywany przez matkę, nie został posłany do szkoły. Był chórzystą przy praskim kościele św. Franciszka. W 1781 roku uciekł do mieszkającego w Wallerstein w Szwabii stryja, który go adoptował. Otrzymał od stryja lekcje gry na skrzypcach, fortepianie i flecie, a w 1785 roku przeprowadził się wraz z nim do Bonn. Tam został członkiem orkiestry nadwornej elektora Maksymiliana, a także poznał Beethovena i Neefego. Samodzielnie uczył się kompozycji.
W 1790 roku wstąpił na uniwersytet w Bonn, gdzie studiował matematykę i logikę. W 1794 roku wyjechał do Hamburga, gdzie udzielał lekcji fortepianu, harmonii i kompozycji, a także skupił się na komponowaniu. W 1799 roku wyjechał do Paryża z zamiarem wystawienia swoich oper, czego jednak nie udało mu się zrealizować z powodu zamknięcia teatrów, odniósł natomiast sukces jako symfonik. W 1801 roku osiadł w Wiedniu, gdzie utrzymywał znajomość z Salierim, Albrechtsbergerem i Haydnem. W 1808 roku wyjechał na stałe do Francji. Od 1818 roku uczył fugi i kontrapunktu w Konserwatorium Paryskim. W 1829 roku przyznano mu francuskie obywatelstwo. Do jego uczniów należeli Hector Berlioz, César Franck, Charles Gounod i Ferenc Liszt. W 1831 roku został odznaczony Legią Honorową, w 1835 roku zaś został, jako następca François-Adriena Boieldieu, członkiem Akademii Francuskiej.
Przeszedł do historii przede wszystkim jako nauczyciel i teoretyk. Napisał 16 prac teoretycznych, w tym m.in. Traité de melodié (1814), Cours de composition musicale, ou Traité complet et raisonné d’harmonie pratique (1816–1818), Traité de haute composition musicale (1824–1826) i Art du compositeur dramatique, ou Cours complet de composition vocale (1833), a także autobiografię pt. Notes sur Antoine Reicha. Jego poglądy na temat kontrapunktu, orkiestracji i formy sonatowej wywołały ówcześnie kontrowersje w Konserwatorium, wywarły jednak wpływ na następne pokolenie muzyków, m.in. Adolfa Bernharda Marxa, Hectora Berlioza i Giacomo Meyerbeera.
Jako kompozytor był reprezentantem wczesnej fazy romantyzmu. Współcześnie znany jest głównie jako twórca form kameralnych. Jego obszerna twórczość częściowo zaginęła i nie została w całości opublikowana. Pozostawił po sobie m.in. opery, utwory chóralne o charakterze religijnym i świeckim, utwory na głos solowy, symfonie, uwertury, koncerty, kompozycje kameralne na instrumenty dęte i smyczki.