Benjamin Dale
2 Songs from Shakespeare, Op.9 (2 Utwory z Szekspira, op.9)Before the Paling of the Stars (Przed palisada Gwiazd)Night Fancies (Nocne Fancies)Phantasy, Op.4Piano Sonata, Op.1 (Sonata fortepianowa, Op.1)Suite, Op.2 (Apartament, Op.2)Violin Sonata, Op.11 (Skrzypce Sonata op.11)WikipediaBenjamin James Dale (ur. 17 lipca 1885 w Highbury w Londynie, zm. 30 lipca 1943 w Kensington w Londynie) – brytyjski kompozytor i pedagog.
Jego ojciec, Charles Dale, był ilustratorem. Matka, Jessie, pianistką i nauczycielką. Uczęszczał do Stationer’s Company School w Hornsey i Oakfield School w Crouch End. Był utalentowany już jako dziecko, w 1900 roku wykonano publicznie napisaną przez niego uwerturę. Dzięki otrzymanemu stypendium rozpoczął w 1902 roku studia w Królewskiej Akademii Muzycznej, gdzie jego nauczycielami byli Frederick Corder, Howard Jones, Herbert Lake i Henry Richards. Podczas I wojny światowej walczył na froncie zachodnim i dostał się do niemieckiej niewoli, spędzając 4 lata w obozie jenieckim Ruhleben pod Berlinem. W latach 1919–1920 przebywał w Nowej Zelandii i Australii. Był organistą w kościele św. Stefana w Ealing. W ostatnich dekadach życia niewiele komponował, poświęcając się głównie pracy na stanowisku wykładowcy w Królewskiej Akademii Muzycznej.
Tworzył w stylistyce późnoromantycznej. Skomponował m.in. uwertury Horatius (1899) i The Tempest (1902), Sonatę fortepianową (1905), Suitę na fortepian i altówkę (1907), Fantazję d-moll (1911), Before the Paling of the Stars na chór i orkiestrę (1912), Songs of Praise na chór i orkiestrę (1923), The Flowing Tide na orkiestrę (1924/1943), ponadto utwory wokalne. Jego pieśń Sidmouth znalazła się w 1933 roku w Methodist Hymn Book.