Kompozytorzy

Eduard Grell

Głos
Mixed chorus
Fortepian
Sopran
Alt
Tenor
Bas
Orkiestra
Organ
Men's chorus
Religious music
Księga Psalmów
Choruses
Piosenka
Duet
Sacred choruses
Secular choruses
Larghettos
Lied
Msza
według popularności
6 Duette, Op.53Barmherzig und Gnädig, Op.26 (Miłosierny i łaskawy, op.26)Der Herr ist mein Hirte, Op.19 (Pan jest moim pasterzem, op.19)Ein getreues HerzeLarghetto for 4 Violoncelli (Larghetto na 4 wiolonczele)Lorbeer und Rose, Op.6Missa SolemnisTe Deum laudamus, Op.38 (Te Deum Laudamus, Op.38)
Wikipedia
August Eduard Grell (ur. 6 listopada 1800 w Berlinie, zm. 10 sierpnia 1886 tamże) – niemiecki kompozytor i organista.
Uczył się początkowo gry na organach i fortepianie u ojca. Następnie studiował u Johanna Karla Kaufmanna (organy), Georga Ritschla (śpiew i teoria) oraz Carla Friedricha Zeltera i Carla Friedricha Rungenhagena (kompozycja), później kontynuował studia w Erfurcie u Michaela Gottharda Fischera (organy). Od 1817 roku pełnił funkcję organisty berlińskiego kościoła św. Mikołaja. W tym samym roku został członkiem Singakademie, której był wicedyrygentem (1832–1853) i dyrygentem (1853–1876). Od 1841 roku był członkiem Akademie der Künste. W latach 1839–1857 był organistą katedry berlińskiej.
Odznaczony pruskimi Orderem Orła Czerwonego IV Klasy w 1845 i III Klasy w 1861 oraz cywilnym orderem Pour le Mérite w 1864. W 1883 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa wydziału teologicznego uniwersytetu w Berlinie.
Skomponował m.in. Symfonię D-dur (1821), Symfonię na orkiestrę smyczkową (1878), 3 kwartety smyczkowe, ponadto 4 oratoria, msze, kantaty, hymny, motety. Był znawcą muzyki dawnej i zwolennikiem historyzmu w muzyce, co znalazło odbicie w jego muzyce wokalnej, nawiązującej do wzorców palestrinowskich.