Kompozytorzy

Emanuele d’Astorga

Głos
Sopran
Alt
Orkiestra
Secular cantatas
Kantaty
Opery
Arie
Religious music
Msza
Ciąg
według popularności

C

Care pupille amate, L.26Che dura pena è questa, L.28Che ti giova, Amor crudele, L.31Chiedo al sonno che pietoso, L.32Clori che un dì vantava, L.38Clori vorrei narrarti, L.42Clorinda s'io t'amai, L.40Come vago augelletto, L.51Così mesta ho l'alma in seno, L.52

D

DafniDell'umor di mie pupilleDunque è pur ver, L.67

E

Ecco a voi, cari sassi, L.69

F

Fedeltà s'è tanto bella, L.B79

I

In queste amene selve, L.92In questo core più va crescendo, L.93Invidia e gelosia

L

Lasciar di tormentarmi, L.102Luci del mio bel sole, L.105

M

Miei pensieri non poteteMorir vogl'io (Chciałbym spłacić umrzesz)

N

Non lasciarmi o bella speme, L.114Nuovo dardo il sen m'impiaga, L.B119

O

O dolce mia speranza, L.120Or che lungi da voi

P

Piange la tortorella, L.134Più che porto il pie lontano, L.137

Q

Qual ruscello che il prato circonda, L.145Quando penso a quell'ore, L.150

R

Ruscelletto che vai scherzando, L.B163

S

Sei pur bella, L.170Stabat Mater in C minor (Stabat Mater w c-moll)

T

T'ho perduto, e pur non moro, L.189Ti lascio anima mia, L.190Ti parlo, e non mi ascolti, L.191

V

Vicino a un rusceletto, L.202

È

È pur dolce amare, L.75
Wikipedia
Emmanuele Gioacchino Cesare Rincon d’Astorga (ur. 20 marca 1680 w Auguście na Sycylii, zm. ok. 1757, w Madrycie lub Lizbonie) – włoski kompozytor okresu baroku; baron.
Młodość spędził na Sycylii. W 1698 roku w Palermo wystawił siłami amatorskimi operę La moglie nemica. Opuściwszy w 1708 roku dom rodzinny, prowadził bardzo ruchliwy tryb życia, podróżując po Włoszech, a później po innych krajach Europy. Był w Rzymie (zaprzyjaźnił się tam z librecistą Domenico Lallim), w Genui (gdzie wystawił w 1709 operę Dafne do libretta Lallego), następnie w Mantui i Wenecji. W 1711 roku bawił zapewne w Barcelonie, w latach 1712–1714 na dworze cesarskim w Wiedniu, w 1713 roku był na krótko w Znojmie na Morawach, po czym wrócił na kilka lat do Palermo. Około 1723 roku przebywał w Lizbonie, gdzie w 1726 roku wydał Cantate da camera, jedyny swój zbiór ogłoszony drukiem. Ostatnie lata życia spędził zapewne w Portugalii lub Hiszpanii.
Komponował głównie kameralne kantaty. Najbardziej znana jest jego czterogłosowa Stabat Mater wraz z kończąca ją fugą Eja mater.