Kompozytorzy

Gaetano Braga

Wiolonczela
Fortepian
Głos
Orkiestra
Skrzypce
Fantazja
Piosenka
Caprice
Berceuse
Lied
Serenada
Melodia
Parafraza
według popularności
Berceuse napolitaine (Neapolitański kołysanka)Exile (Wygnanie)Fantasia sopra un tema del Guglielmo Tell (Fantazja na Theme of William Tell)Fantasia Sull'opera La Schiava Saracena del Mercadante (Slave Fantazja Na pracach Saracen Mercadante)Fantasia sull'opera 'La sonnambula' (Fantazja na opery "La Sonnambula")Fantasie sull'opera Leonora di Mercadante (Fantazje na temat pracy Leonora Mercadante)Il canto della Ricamatrice (Piosenka hafciarka)La mendicanteLa serenata (Serenada)Margherita la mendicanteMon ami vient de s'en aller!Ricordi del Poliuto di Donizetti (Wspomnienia Donizettiego Poliuto)Souvenir d'AmeriqueSouvenir du Rhin (Zapamiętaj Renu)Toujours l'aimer!
Wikipedia
Gaetano Braga (ur. 9 czerwca 1829 w Giulianova, zm. 21 listopada 1907 w Mediolanie) – włoski wiolonczelista i kompozytor okresu romantyzmu.
Od wczesnej młodości zdradzał zainteresowanie muzyką. Studiował w Neapolu, gdzie jego mistrzem był Saverio Mercadante. W wieku 14 lat rozpoczął naukę gry na wiolonczeli. Z koncertami wiolonczelowymi występował w całej Europie, zwłaszcza w miastach niemieckich, w Wiedniu, Paryżu i Florencji. Większość życia spędził w Paryżu i Londynie. Jako kompozytor największy sukces odniósł operami Il ritratto, Reginella i Caligola. W Mediolanie skomponował operę na motywach dramatu Ruy Blas Victora Hugo, która nigdy nie została wystawiona, ponieważ jury teatru La Scala wybrało dzieło Filippa Marchettiego pod tym samym tytułem.
Za jego najpopularniejszy utwór uchodzi Leggenda valacca (ang. Angel's Serenade) na głos i wiolonczelę. Ta pieśń, wspomniana w opowiadaniu Antona Czechowa Czarny mnich, dialogową formą nawiązuje do ballady Król elfów Goethego. Jej treścią jest rozmowa zmartwionej matki z córką, podążającą za głosem przyzywającego ją anioła.
W domu, gdzie Gaetano Braga przyszedł na świat, obecnie mieści się poświęcone mu muzeum.