Giovanni Maria Nanino
Canzonetta
Ahi che debbo morireAlcun non può saperAmor m'ha fattoCome FeniceCon questa bella manoCor mio che pensiDonna, che solDonna, m'havete accesoD'una Donna gentilE 'l viso di pietosi colorEran i capei d'orIo son farfallaLa terra fioriràL'amata ninfa miaMaraviglia non èMirando la mia DeaNon era l'andar suoPer qual cagionWikipediaGiovanni Maria Nanino (ur. 1543 lub 1544 w Tivoli, zm. 11 marca 1607 w Rzymie) – włoski kompozytor.
Brat
Giovanniego Bernardina. Jako chłopiec śpiewał w chórze katedry w Vallerano, następnie był uczniem
Palestriny w Rzymie. W 1567 roku został następcą Palestriny na stanowisku kapelmistrza w bazylice Santa Maria Maggiore. W latach 1575–1577 był kapelmistrzem w kościele San Luigi dei Francesi. Od 1577 roku został przyjęty jako tenor do chóru papieskiego. Począwszy od 1586 roku był kilkukrotnie wybierany na rotacyjne stanowisko kapelmistrza Kaplicy Sykstyńskiej. Utrzymywał regularny kontakt z kościołem San Luigi dei Francesi, gdzie szkolił chłopców. Do jego uczniów należeli
Paolo Agostini,
Felice Anerio, Antonio Brunelli i
Gregorio Allegri.
Był jednym z czołowych kompozytorów i pedagogów rzymskich swojej epoki, jego utwory cieszyły się dużą popularnością i były przedrukowywane w licznych ówczesnych antologiach muzycznych. Rywalizował na polu popularności z Palestriną i niekiedy nawet był przez współczesnych stawiany wyżej od niego. Jego dorobek kompozytorski obejmuje motety, madrygały, canzonetty. Utwory religijne Nanina, w przeciwieństwie do świeckich, cieszyły się mniejszą popularnością i w większości pozostały w rękopisach.
(na podstawie materiałów źródłowych)