Kompozytorzy

Heinrich Marschner

Fortepian
Głos
Skrzypce
Wiolonczela
Mixed chorus
Orkiestra
Altówka
Piano four hands
Gitara
Men's chorus
Piosenka
Lied
Opery
Trio
Sonata
Rondo
Sonatina
Comic opera
Duet
Fantazja
według popularności

#

12 Bagatelles, Op.412 Dances, Op.53 (12 Tańce, Op.53)12 Impromptus, Opp.22-233 Pièces faciles et agréables, Op.77 (3 proste i przyjemne pokoje, Op.77)3 Rondeaux agréables et progressifs, Opp.19-21 (3 mili i progresywny Rondeaux Opp.19-21)3 Sonatines, Op.33 (3 Sonatines, op.33)4 Trinklieder, Op.935 Lieder, Op.1015 Lieder, Op.1516 Liebeslieder von Hoffmann von Fallersleben, Op.155 (6 Love Songs przez życie Hoffmann von Faller, Op.155)6 Lieder, Op.1146 Lieder, Op.1736 Lieder, Op.61 (6 Lieder, op.61)7 Lieder nach Robert Burns, Op.103 (7 pieśni Roberta Burnsa, Op.103)

D

Der Bäbu, Op.98 (Der Babu, Op.98)Der Holzdieb (Złodziej drewna)Der Kiffhäuser Berg, Op.89Der Templer und die JüdinDuo, Op.147Duo, Op.193

F

Fantaisie, Op.84

G

Gedichte von Wolfgang Müller, Op.123 (Wiersze Wolfgang Müller, Op.123)

H

Hans Heiling

I

Introduction et Rondeau brillant, Op.45Introduction et Rondeau brillant, Op.74

L

Le Papillon, Op.18

P

Piano Quartet, Op.158Piano Quartet, Op.36 (Kwartet fortepianowy, Op.36)Piano Sonata No.3, Op.24Piano Sonata No.6, Op.39 (Sonata fortepianowa nr 6, op.39)Piano Trio No.1, Op.29Piano Trio No.2, Op.111Piano Trio No.3, Op.121 (Trio fortepianowe nr 3, Op.121)Piano Trio No.4, Op.135Piano Trio No.5, Op.138Piano Trio No.6, Op.148

R

Rondo scherzando, Op.81 (Rondo żartuję, Op.81)

S

Sonata Quasi Fantasia No.2, Op.40Sonatine facile et agréable, Op.91 (Łatwe i przyjemne Sonatine Op.91)

W

Wampir
Wikipedia
Heinrich August Marschner (ur. 16 sierpnia 1795 w Żytawie, zm. 16 grudnia 1861 w Hanowerze) – niemiecki kompozytor romantyczny, twórca oper.
Debiutował w 1810 baletem Dumna wieśniaczka. Studiował prawo w Lipsku, w 1823 został dyrektorem muzyki w Dreźnie a w latach 1831–1859 kapelmistrzem Hoftheater w Hanowerze. W 1820 w Dreźnie – dzięki protekcji Carla Marii von Webera – wystawiono operę Marschnera pt. Heinrich IV und d'Aubigné. Po śmierci Webera nie udało się Marschnerowi zostać jego następcą na stanowisku dyrektora opery drezdeńskiej. W 1826 Marschner opuścił Drezno i wyruszył do Lipska, a później do Hanoweru. Zyskał sławę dzięki pełnym demonicznych i niesamowitych nastrojów operom, wśród których popularność zdobyły Wampir (Der Vampyr) (1828) oraz Hans Heiling (1833).
Odznaczony bawarskim Orderem Maksymiliana (1853).