Kompozytorzy

Henry Litolff

Fortepian
Orkiestra
Skrzypce
Głos
Mixed chorus
Wiolonczela
Altówka
Taniec
Walc
Piece
Impromptu
Opery
Piosenka
Etiuda
Koncert
Caprice
Lied
według popularności

#

3 Caprices-valses, Op.283 Lieder ohne Worte, Op.51 (3 Pieśni bez słów, Op.51)3 Morceaux caractéristiques, Op.543 Morceaux de salon, Op.536 Arabesken, Op.656 Opuscules, Op.25

C

Chant d'amour, Op.78Chant des belges, Op.101Chant du printemps, Op.96Concerto symphonique No.3, Op.45 (Koncert Symphony No.3, Op.45)Concerto symphonique No.4, Op.102 (Koncert Symfonia Nr 4, Op.102)Concerto symphonique No.5, Op.123 (Koncert Symphony No.5, Op.123)

D

Dernière aurore, Op.125Die Preußische Post, Op.35

E

Elégie, Op.64

F

Feuille d'album, Op.50Frascati-Valse, Op.126

G

Grand Fantaisie-Caprice, Op.21Grande Valse brillante, Op.89

H

Héloïse et Abélard (Héloïse i Abélard)

I

Impressions de voyage, Op.117 (Podróż Impresje, Op.117)Invitation à la Polka, Op.31Invitation à la Tarantelle, Op.36

L

La bacchanale, Op.97La boîte de Pandore (Puszka Pandory)La chasse, Op.111La fiancée du roi de Garbe (Oblubienicy króla Garbe)La harpe d'Éole, Op.72La Mazurka, Op.109Le carnaval de Paris, Op.112Les girondins, Op.80 (Les Girondins, Op.80)Les Octaves, Op.106Les templiers (Templariusze)L'escadron volant de la reine (L'escadron volant de la Reine)L'étoile du soir (Gwiazda wieczoru)

M

Maithau, Op.105Maximilian Robespierre, Op.55 (Maksymilian Robespierre, Op.55)Mélodie, Op.113Moments de Tristesse, Op.30

N

Neckende Geister, Op.124

P

Perles harmoniques, Op.95Piano Trio No.1, Op.47 (Trio fortepianowe nr 1, Op.47)Piano Trio No.2, Op.56 (Trio fortepianowe nr 2, op.56)Piano Trio No.3, Op.100 (Trio fortepianowe nr 3, Op.100)Promenade du soir au bord de Rhin, Op.44

R

Rêve d'un captif, Op.41Rêverie au Bal, Op.5Ruth et Booz (Rut i Booz)

S

Scherzo, Op.115Sérénade, Op.91 (Serenada, Op.91)Souvenance (Wspomnienie)Spinnlied, Op.81String Quartet, Op.60 (Kwartet smyczkowy, op.60)

T

Tarantelle infernale, Op.79Tarentelle calabraiseTerpsichore, Op.57Trilby

U

Une fleur du bal, Op.77

V

Valse élégante, Op.107
Wikipedia
Henry Charles Litolff (ur. 6 lutego 1818 w Londynie, zm. 6 sierpnia 1891 w Bois-Colombes) – angielski pianista, kompozytor i wydawca muzyczny.
Uczył się gry na fortepianie początkowo pod kierunkiem ojca, później u Ignaza Moschelesa, który zachwycony talentem chłopca, uczył go bezpłatnie. W roku 1835, w wieku 17 lat poślubił 16-latkę i wobec sprzeciwu rodziców uciekł z nią do Francji.
Od roku 1835 był nauczycielem fortepianu w Melun koło Paryża. Po czterech latach porzucił żonę, za odmowę płacenia alimentów dostał się do więzienia, skąd uciekł do Holandii.
W roku 1840 zadebiutował w Paryżu jako wirtuoz fortepianu z takim powodzeniem, że wkrótce wystąpił także w Brukseli, Lipsku, Dreźnie, Pradze, Berlinie i Amsterdamie. W latach 1841-1844 pełnił obowiązki kapelmistrza teatralnego w Warszawie. W latach 1847-1860 mieszkał w Brunświku, gdzie od roku 1856 kierował założonym 1828 przez Gottfrieda Martina Meyera wydawnictwem muzycznym, nazwanym Henry Litolff’s Verlag. Poślubił wdowę po Meyerze, rozwiódł się z nią w roku 1858. Następnie działał w Paryżu jako pianista i kompozytor.
Dzieła Litolffa obejmują trzy opery, kilka operetek, pięć symfonii koncertujących z fortepianem, koncert skrzypcowy, oratorium, dwie uwertury, utwory na fortepian i pieśni.