Kompozytorzy

Jāzeps Vītols

Fortepian
Orkiestra
Głos
Mixed chorus
Altówka
Wiolonczela
Skrzypce
Sopran
Organ
Piece
Piosenka
Preludium
Etiuda
Muzyka ludowa
Berceuse
Taniec
Walc
Uwertura
Sacred choruses
alfabetem
100 Latvian Folk Songs (100 łotewskie pieśni ludowe)8 Latvian Folk Tunes, Op.32 (8 Łotewski Melodie ludowe, Op.32)10 Chants populaires Lettons, Op.29 (10 piosenek ludowych łotewski, Op.29)Berceuse et Etude, Op.18 (Berceuse i Etiuda, Op.18)Recit, Op.14 (Recit, op.14)Piano Sonata, Op.1 (Sonata fortepianowa, Op.1)3 Reminiscences, Op.43 (Reminiscencje, Op.43 3)Mazurka et Valse, Op.9 (Mazurek i Valse, op.9)Berceuse, Op.83 Pieces, Op.17 (3 sztuk, Op.17)Au Clair de la Lune, Op.41Variations sur un Theme Lette, Op.6 (Variations sur un Motyw Lette, Op.6)3 Silhouetten, Op.38Humoresque, Op.3 (Humoreska, op.3)3 Preludes, Op.10 (3 Preludia Op.10)3 Pieces, Op.25 (3 sztuk, op.25)4 Pieces, Op.20 (4 sztuki, Op.20)3 Preludes, Op.30 (3 Preludia Op.30)2 Pieces, Op.23 (2 Sztuki, op.23)Valse-Caprice, Op.243 Preludes, Op.16 (3 Preludia op.16)3 Etudes, Op.26 (3 Etiudy, Op.26)3 Preludes, Op.13 (3 Preludia Op.13)2 Preludes and Etude, Op.19La fête Lihgo, Op.4 (La Fête Lihgo, Op.4)Dzeesmas, Op.35 (Dzeesmas, op.35)3 Songs, Op.44 (3 Utwory, op.44)Pastorale (Pasterski)2 Miniatures, Op.33The Bard of Beverīna, Op.28Dievišķais mirdzumsSkani, dziesmiņ, pavasarīOuverture dramatique, Op.21 (Dramatyczna uwertura, op.21)Rhapsody on Latvian Folksongs, Op.39Spriditis, Op.37String Quartet, Op.27 (Kwartet smyczkowy, op.27)
Wikipedia
Jāzeps Vītols (ur. 26 lipca 1863 w Valmiera, zm. 24 kwietnia 1948 w Lubece) – łotewski kompozytor, twórca narodowego stylu w łotewskiej muzyce artystycznej.
Pochodził ze zgermanizowanej rodziny nauczycielskiej i początkowo używał zniemczonych form imienia i nazwiska – Joseph Wihtol. Absolwent Konserwatorium Petersburskiego (w klasie teorii Julija Johannsena i kompozycji Nikołaja Rimskiego-Korsakowa), a następnie jego wykładowca i profesor (do jego wychowanków należeli m.in. Nikołaj Miaskowski i Siergiej Prokofjew).
Czterokrotny laureat Nagrody im. Michaiła Glinki. Świadomość narodową wraz ze znajomością rodzimego języka uzyskał w wieku dojrzałym pod wpływem udziału w ryskim festiwalu pieśni, organizowanym z okazji święta letniego przesilenia „Ligo” (prawykonania poświęconego mu poematu symfonicznego dokonała w Rydze w 1910 roku Orkiestra Filharmonii Warszawskiej pod dyrekcją Grzegorza Fitelberga).
Po odzyskaniu niepodległości organizator narodowej sceny operowej oraz szkolnictwa muzycznego. Był profesorem i rektorem Konserwatorium Łotewskiego w latach 1919-1944. Po wojnie osiadł na emigracji Niemczech. Jako pierwszy przyswoił muzyce łotewskiej klasyczne formy symfonii, kwartetu smyczkowego, sonaty i suity. Zasłynął jako autor licznych kompozycji chóralnych oraz kantat i ballad wokalno-instrumentalnych.
16 listopada 1926 otrzymał Order Trzech Gwiazd III klasy, a 17 stycznia 1927 odznaczono go II klasą tego samego orderu.