Kompozytorzy

Johannes Brahms

Fortepian
Głos
Skrzypce
Mixed chorus
Alt
Orkiestra
Wiolonczela
Sopran
Altówka
Tenor
Piosenka
Lied
Sonata
Kwartet
Piece
Muzyka ludowa
Religious music
Kanon
Wariacja
Romance
według popularności

#

10 Leichte Stücke nach Liedern (10 łatwych utworów na utwory)12 Deutsche Volkslieder, WoO 35 (12 niemieckie pieśni ludowe Woo 35)12 Lieder and Romances, Op.44 (12 Pieśni i Romanse, op.44)13 Canons, Op.113 (13 kanoników, Op.113)14 Deutsche Volkslieder, WoO 34 (14 niemieckich pieśni ludowych Woo 34)15 Romanzen aus L. Tiecks Magelone, Op.3315 Volkskinderlieder, WoO 31 (15 Volkskinderlieder Woo 31)2 Gigues, WoO 4 (2 Gigues Woo 4)2 Motets, Op.29 (2 motety, Op.29)2 Sarabandes, WoO 5 (2 Sarabandes Woo 5)28 Deutsche Volkslieder, WoO 32 (28 niemieckie pieśni ludowe Woo 32)3 Duets, Op.20 (3 Duety, Op.20)3 Intermezzi (3 Interludes)3 Motets, Op.110 (3 motety, Op.110)3 Quartets, Op.31 (3 kwartety, op.31)3 Quartets, Op.64 (3 kwartety, op.64)3 Sacred Choruses, Op.37 (3 Sacred Chóry, op.37)3 Songs, Op.42 (3 Utwory, Op.42)4 Ballades and Romances, Op.75 (4 Ballady i romanse, Op.75)4 Duets, Op.28 (4 Duets, op.28)4 Duets, Op.61 (4 Duets, op.61)4 Gesänge, Op.70 (Piosenki, Op.70 4)4 Lieder, Op.464 Lieder, Op.964 Quartets, Op.92 (4 kwartety, Op.92)4 Songs, Op.17 (4 Utwory, Op.17)4 Songs, Op.43 (4 Utwory, Op.43)49 Deutsche Volkslieder, WoO 33 (49 niemieckie pieśni ludowe Woo 33)5 Duets, Op.665 Lieder, Op.1065 Lieder, Op.1075 Lieder, Op.415 Lieder, Op.475 Lieder, Op.49 (5 Lieder, op.49)5 Lieder, Op.945 Poems, Op.19 (5 wierszy, op.19)5 Romances and Songs, Op.84 (5 Romanse i piosenki, Op.84)5 Songs, Op.71 (5 utworów, Op.71)5 Songs, Op.72 (5 utworów, Op.72)5 Studies, Anh.1a/151 Exercises, WoO 6 (51 Ćwiczenia Woo 6)6 Lieder and Romances, Op.93a (6 Lieder i Romanse, Op.93a)6 Lieder, Op.856 Lieder, Op.866 Lieder, Op.976 Songs, Op.3 (6 Utworów, op.3)6 Songs, Op.6 (6 Utworów, Op.6)6 Songs, Op.7 (6 Utworów, op.7)7 Fantasien, Op.1167 Lieder, Op.487 Lieder, Op.627 Lieder, Op.958 Klavierstücke, Op.76 (8 utworów na fortepian, Op.76)8 Lieder and Romances, Op.14 (8 Lieder i Romanse, op.14)8 Lieder and Songs, Op.57 (8 Pieśni i Piosenki, Op.57)8 Lieder and Songs, Op.58 (8 Pieśni i Piosenki, Op.58)8 Lieder and Songs, Op.59 (8 Pieśni i Piosenki, Op.59)9 Lieder and Songs, Op.32 (9 Pieśni i Piosenki, Op.32)9 Lieder and Songs, Op.63 (9 Pieśni i Piosenki, Op.63)9 Songs, Op.69

A

Academic Festival Overture (Festiwal Uwertura akademicka)Albumblatt für Clara SchumannAlbumblatt in A minor (Albumblatt a-moll)Alto RhapsodyAuserlesene Stücke für Harmonium (Wybierz utwory na harmonium)Ave Maria, Op.12 (Ave Maria, op.12)

B

Ballades, Op. 10 (Ballady op. 10)Begräbnisgesang, Op.13

C

Cello Sonata No. 1 (Cello Sonata No 1)Cello Sonata No. 2 (Cello Sonata nr 2)Chorale Prelude and Fugue on 'O Traurigkeit, o Herzeleid', WoO 7 (Chorał preludium i fuga na temat "O Traurigkeit, o Herzeleid 'Woo 7)Clarinet Quintet (Kwintet klarnetowy)Clarinet Sonata No.2, Op.120 No.2Clarinet Sonatas (Sonaty klarnet)Clarinet Trio (Klarnet Trio)

D

Dem dunkeln Schoß der heilgen Erde, WoO 20 (Ciemne łono świętej ziemi, Woo 20)Double Concerto (Koncert podwójny)

E

Eleven Chorale Preludes (Jedenaście Chorał Preludia)Ellens Zweiter Gesang, Anh 17 (Drugi utwór Ellen, Anh 17)

F

Fest- und GedenksprücheFour Pieces for Piano, Op. 119Fugue, WoO 8 (Fuga Woo 8)Fünf Gesänge, Op. 104Fünf Lieder , Op. 105

G

Gavotte von Christ. W. GluckGeistliches Lied, Op.30 (Sacred Song Op.30)Gesang der Parzen (Pieśń o losach)Grausam erweiset sich Amor, WoO 24 (Okrutne Kupidyna, abyście Woo 24)

H

Horn Trio

J

Johannes Brahms im Briefwechsel mit Franz Wüllner (Johannes Brahms w korespondencji z Franz Wüllner)

K

KlavierwerkeKleine Hochzeits-Kantate, WoO 16 (Mały ślub Kantata Woo 16)

L

Liebeslieder Waltzes, Op. 52

M

Marienlieder, Op.22 (Marienlieder, op.22)Mir lächelt kein Frühling, WoO 25 (Mir uśmiecha nie wiosna Woo 25)Missa canonica, WoO 18 (Missa canonica Woo 18)Mondnacht, WoO 21 (Mondnacht Woo 21)

N

Nänie (Nanie)Neue LiebesliederNiemieckie Requiem

O

O wie sanft!, WoO 26

P

Piano Concerto No. 1 (Koncert fortepianowy nr 1)Piano Concerto No. 2 (Koncert fortepianowy nr 2)Piano Quartet No. 1 (Kwartet fortepianowy nr 1)Piano Quartet No. 2 (Kwartet fortepianowy nr 2)Piano Quartet No. 3Piano Quintet (Kwintet fortepianowy)Piano Sonata No. 1 (Piano Sonata No 1)Piano Sonata No. 2 (Sonata fortepianowa nr 2)Piano Sonata No. 3 (Piano Sonata No 3)Piano Trio in A major (Piano Trio A-dur)Piano Trio No. 1 (Trio fortepianowe nr 1)Piano Trio No. 2 (Trio fortepianowe nr 2)Piano Trio No. 3 (Trio fortepianowe nr 3)Prelude and Fugue, WoO 10 (Preludium i fuga Woo 10)Prelude and Fugue, WoO 9 (Preludium i fuga Woo 9)Psalm 13, Op.27 (Psalm 13, op.27)

R

Regenlied, WoO 23 (Regenlied Woo 23)Rhapsodies, Op. 79Rinaldo

S

Sämtliche Werke (Dzieła)Scherzo, Op.4Schicksalslied (Song of Destiny)Serenade No.2, Op.16Serenades (Serenady)Six Pieces for Piano, Op. 118 (Sześć utworów na fortepian, op. 118)Sixteen Waltzes, Op. 39Sonata for 2 Pianos, Op.34b (Sonata na 2 fortepiany, Op.34b)Souvenir de la Russie, Anh.4/6Spruch, WoO 27 (Spruch Woo 27)String Quartet No. 3 (Kwartet smyczkowy nr 3)String Quartet No.1, Op.51 No.1 (Kwartet smyczkowy nr 1, Op.51 No.1)String Quartet No.2, Op.51 No.2 (Kwartet smyczkowy nr 2, Op.51 No.2)String Quintet No. 1 (Kwintet smyczkowy nr 1)String Quintet No. 2 (Kwintet smyczkowy nr 2)String Sextet No. 1 (Sekstet smyczkowy nr 1)String Sextet No. 2Study for the Left Hand, Anh.4/2Symphony No. 1 (Symfonia nr 1)Symphony No. 2 (Symfonia nr 2)Symphony No. 3 (Symfonia nr 3)Symphony No. 4 (Symfonia nr 4)

T

Tafellied, Op.93bTheme and Variations, Op.18b (Temat i Wariacje, Op.18b)Three Intermezzi for piano, Op. 117Töne, lindernder Klang, WoO 28 (Ton, lindernder Klang, WOO 28)Tragic Overture (Uwertura tragiczna)TriumphliedTwo Motets, Op. 74Two Songs for Voice, Viola and Piano

V

Variations and Fugue on a Theme by HandelVariations on a Hungarian Song, Op.21 No.2 (Wariacje na węgierskiej Song, op.21 nr 2)Variations on a Theme by Haydn (Wariacje na temat Haydna)Variations on a Theme by Robert Schumann, Op.23 (Wariacje na temat Roberta Schumanna, op.23)Variations on a Theme by Robert Schumann, Op.9 (Wariacje na temat Roberta Schumanna, op.9)Variations on a Theme of Paganini (Wariacje na temat Paganiniego)Variations on an Original Theme, Op.21 No.1 (Wariacje na oryginalnym temacie, op.21 nr 1)Vier ernste Gesänge (Cztery Poważne Piosenki)Violin Concerto (Koncert skrzypcowy)Violin Sonata No. 1 (Skrzypce Sonata nr 1)Violin Sonata No. 2 (Skrzypce Sonata nr 2)Violin Sonata No. 3 (Skrzypce Sonata nr 3)

W

Wann?, WoO 29

Z

Zigeunerlieder (Pieśni cygańskie)Zigeunerlieder, Op.103Zu Rauch, WoO 30 (Palić Woo 30)
Wikipedia
Johannes Brahms (ur. 7 maja 1833 w Hamburgu, zm. 3 kwietnia 1897 w Wiedniu) – niemiecki kompozytor, pianista i dyrygent okresu romantyzmu.
Był synem Johanny Henrike Christiane Nissen i Johanna Jakoba Brahmsa. Dwa lata po narodzinach Johannesa, urodził się jego młodszy brat – Friedrich. Najstarszą z rodzeństwa była zaś Elisabeth Wilhelmine Luise, urodzona w 1831 roku.
Pierwszym nauczycielem muzyki był dla Johannesa jego ojciec – miejski muzykant, później kontrabasista orkiestry miejskiej w Hamburgu. Następnie kontynuował naukę u Friedricha Willibalda Cossela, który nauczył go podstaw gry na pianinie. Potem jednak nauczyciel zaczął zdawać sobie sprawę, że chłopiec zyska lepsze perspektywy ucząc się u Eduarda Marxsena, pianisty i kompozytora.
Robert Schumann, kompozytor, a zarazem krytyk muzyczny, po wizycie Brahmsa w 1853 roku i zaznajomieniu się z jego próbami kompozytorskimi, zamieścił w swoim Neue Zeitschrift für Musik artykuł obwieszczający pojawienie się geniusza muzyki niemieckiej. Przyjaźń obu kompozytorów trwała również w czasie choroby Schumanna (Schumann cierpiał na chorobę psychiczną), aż do jego śmierci w 1856 roku. Później Brahms stał się opiekunem i najbliższym przyjacielem Clary Schumann aż do jej śmierci 20 maja 1896 roku.
Brahms uważał, iż jako kompozytor urodził się za późno. Tym sformułowaniem dawał wyraz swemu przywiązaniu do tradycji, które wyrażało się w kontynuowaniu barokowych i klasycznych form oraz wzorców, uznawanych w romantyzmie powszechnie za przebrzmiałe. Tym samym przeciwstawił się programowości w muzyce, pisząc muzykę absolutną. Ideologia taka znalazła swoje sformułowanie teoretyczne tuż po roku 1850 w dziele znanego krytyka wiedeńskiego Eduarda Hanslicka, który był zwolennikiem muzyki Brahmsa, a przeciwnikiem Wagnera. Hanslick twierdził, iż wyrażanie uczuć nie jest zadaniem muzyki, a piękno utworu polega na pięknie jego formy, melodii i innych elementów muzyki. Sam Brahms nie lubił Wagnera, ale go doceniał. Wagner zaś Brahmsa nie poważał, nazywając go drewnianym Johannesem.
Brahms nie angażował się w konflikty dzielące niemieckie środowisko muzyczne. Mimo to był celem nieustannych ataków ze strony wyznawców Wagnera, Liszta i Brucknera, którzy upatrywali w nim głównego przeciwnika ideologicznego.
Pod koniec życia chorował; niedługo przed śmiercią stwierdzono u niego raka wątroby. Zmarł nad ranem 3 kwietnia 1897 roku. Pochowany na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu.
Muzyka Brahmsa bardzo wyraźnie zakorzeniona jest w niemieckiej tradycji. Jej główne źródła to:
Brahms był kompozytorem, który nie miał ambicji rewolucjonizowania muzyki (jak Ferenc Liszt i Richard Wagner w owym czasie). Z założenia był tradycjonalistą. Tymczasem w następnym pokoleniu uznany został za „prekursora nowoczesności”, jak to deklarował Arnold Schönberg.
Jest to kontynuacja nurtu beethovenowskiego poprzez stosowanie formy cyklu sonatowego i formy sonatowej. Brahms stworzył indywidualny, niezwykle nasycony typ brzmienia:
Utwory orkiestrowe:
Ze względu na podobieństwo stylu i pewnego rodzaju kontynuacje myśli I Symfonia c-moll jest czasem określana jako „X symfonia Beethovena”, takie sformułowanie jednak stanowi uproszczenie i budzi kontrowersje.
Charakterystyczna IV Symfonia e-moll zbudowana jest z czterech części, ale nie jest to typowy schemat cyklu sonatowego: cz. I to allegro sonatowe, ale II to również allegro sonatowe, z tym, że bez części środkowej, czyli przetworzenia; pojawiają się tu elementy archaizujące; oscylowanie pomiędzy skalą frygijską a E-dur, III część to scherzo, w której kompozytor wprowadza flet piccolo, jaskrawe klarnety w stroju C, kontrafagot, 3 kotły oraz triangiel (trójkąt), IV część to passacaglia – po temacie pojawiają się 32 wariacje.
Widoczny jest tu luźny związek z liturgią (np. poprzez wybór języka niemieckiego oraz użycie tekstu innego niż tradycyjny łaciński należący do gatunku missa pro defunctis). Brahms przedstawia w utworze osobisty stosunek do problemów śmierci – są to rozmyślania nad kruchością życia ludzkiego, tęsknota za wiecznym spokojem, a także wspomnienie o zmarłych i współczucie dla tych, co pozostali w osamotnieniu.
Koncerty instrumentalne Brahmsa mają charakter symfoniczny, gdyż następuje w nich rozbudowa partii orkiestrowej, która zyskuje niemal przewagę nad instrumentem solowym.
Najważniejsze dzieła:
Podobnie jak muzyka symfoniczna, muzyka kameralna jest kontynuacją nurtu Beethovena. Dorobek kameralny Brahmsa obejmuje:
Do muzyki fortepianowej Brahms przeniósł zdobycze faktury symfonicznej, takie jak zdwojenia interwałów, kontrasty rejestrów. Łączył także romantyczny wyraz z klasyczną symetrią i typową dla swojej twórczości melancholią. Najważniejsze dzieła to: Wariacje na temat Haendla op. 24, Wariacje na temat Paganiniego op. 35, Wariacje na temat Haydna op. 56b na dwa fortepiany, 4 Ballady op. 10, 2 Rapsodie op. 79, Intermezza op. 117, Klavierstücke op. 118, 119.
Pieśni Brahmsa (200) są bliskie muzyce Schuberta i stanowią najbardziej osobistą formę wypowiedzi twórcy. Kompozytor wybierał teksty o ciemnym, melancholijnym nastroju, wykorzystywał formę zwrotkową oraz nawiązywał do muzyki ludowej. W pieśniach zdecydowanie dominuje czynnik melodyczny, a tekst jest drugoplanowy. Brahms był reprezentantem nurtu konserwatywnego w rozwoju pieśni w II połowie XIX w.
Orkiestrowe opracowania pieśni Schuberta:
Pieśni na głos przy fortepianie (1858-1868):
Pieśni na głos przy fortepianie (1873):
Wydanie dzieł wszystkich Johannesa Brahmsa na organy obejmuje 15 pozycji. Pierwsze to: Preludium i Fuga a-moll, Preludium i Fuga g-moll, Fuga as-moll, Przygrywka chorałowa i fuga „O Traurigkeit, o Herzeleid”. Dzieła te są nieopusowane i pochodzą z wczesnego okresu twórczości kompozytora. Kolejnych jedenaście pochodzi z ostatniego okresu twórczości: op. 122 (no. 1 do 11) i są to przygrywki chorałowe. Reprezentują one dojrzały styl wykazując wiele cech charakterystycznych dla jego późnych kompozycji.