Kompozytorzy

Loyset Compère

Głos
Mixed chorus
Piosenka francuska
Piosenka
Motet
Religious music
Msza
Księga Psalmów
Frottola
według popularności

A

A qui dirai je ma penseeAu travail suis sans espoir de confort

C

Chanter ne puis (Nie może śpiewać)

D

Dictez moy toutes vos pensees

E

En atendant de d'avoir secoursEt dunt revenis vous

G

Guerisses moi du grant mal que je porte

H

Ha traite amours

I

Il n'est vivant

J

Je suis amie du forrier

L

La saison en est ou jamaisLe grant desir (Pragnienie dotacji)Le renvoi d'un coeur esgaréLourdault lourdault

M

Male bouche Circundederunt me (Mężczyzna bouche Circundederunt mnie)Mes pensées ne me laissent une heureMissa Alles regretzMissa de D.N.J.C.Missa GaleazeschaMissa in Nativitate D.N.J.C.

N

Ne doibt on prendre

O

O bone JesuO genetrix gloriosaO vos omnes qui transitis / O devots cueursOfficium de CruceOmnium bonorum

P

Plaine d'ennuy de longue main / Anima meaPleut or a Dieu que naymasse jamaisPuisque si bien m'est advenu

R

Royne du ciel

S

Scaramella fa la gallaSe mieulxSola caret monstris/Fera pessimaSourdes regretz avironnez mon ceur (Głuchy regretz Zatrzaski mój CEUR)

T

Tout mal me vient

V

Venis regrets (Venis żałuje)Verbum caro factum estVirgo celesti (Panna celesti)Volez ouir une chansonVostre bargeronette
Wikipedia
Loyset Compère (ur. ok. 1450 w hrabstwie Hainaut, zm. 16 sierpnia 1518 w Saint-Quentin) – franko-flamandzki kompozytor.
Dane biograficzne na jego temat są skąpe. Urodził się na terenie hrabstwa Hainaut, jego rodzina według informacji zapisanej w kronice Jeana Molineta wywodziła się z Saint-Omer. Przypuszczalnie pobierał nauki w Saint-Quentin, gdzie był członkiem chóru chłopięcego. Od 1474 do 1475 roku był śpiewakiem na dworze księcia Galeazzo Marii Sforzy w Mediolanie, gdzie zapisano go w księgach rachunkowych pod imieniem Aluyseto. Kolejna informacja na jego temat pochodzi z 1486 roku, kiedy to poświadczony jest jako śpiewak w kapeli króla Francji Karola VIII. Wiadomo, że towarzyszył monarsze podczas inwazji na Italię w 1494 roku. Pod koniec życia zajmował stanowiska kościelne. W latach 1498–1500 przebywał w Cambrai, a od 1500 roku w Douai. Przed śmiercią piastował stanowisko kanonika przy kościele kolegiackim w Saint-Quentin, gdzie został pochowany.
Za życia cieszył się wielkim uznaniem, o czym świadczy treść epitafium na płycie nagrobnej oraz liczne wzmianki w dziełach współczesnych. Wspomina go Franchinus Gaffurius w traktacie Practica musicae (1496), Guillaume Crétin w lamencie na śmierć Ockeghema, Eloy d’Amerval w Le livre de la deablerie (1508), a także François Rabelais w prologu do IV księgi Gargantui i Pantagruela. Compère utrzymywał znajomość ze słynnymi poetami i pisarzami epoki, m.in.: Jeanem Molinetem, Jeanem Lemaire de Belges i księciem Jeanem II de Bourbon, których teksty wykorzystywał później w swojej twórczości pieśniarskiej. Jego utwory cieszyły się dużą popularnością i zachowały się w licznych odpisach i drukach.
Napisał dwie msze 4-głosowe (L’homme armé i Allez regretz), 4-głosowe części mszalne (Kyrie, Gloria, Credo, Credo „Mon père”, Sanctus), trzy cykle motetów mszalnych (Missa Ave Domine Jesu Christe na 4 lub 5 głosów, Missa Hodie nobis de Virgine na 4 głosy i Missa Galeazesca na 5 głosów), 25 motetów na 3–5 głosów, 5 chansons motetowych 3-głosowych, 52 chansons 3–4-głosowych, dwie frottole 4-głosowe.
Najważniejszą część twórczości Compère’a stanowią chansons, w swojej epoce cieszące się wielką popularnością. Kilkanaście z nich wydał drukiem w 1501 roku w zbiorze Harmonice Musices Odhecaton Ottaviano Petrucci. Na przykładzie chansons widoczna jest stopniowa ewolucja stylistyczna Compère’a. Starsze, 3-głosowe chansons kontynuują tradycje szkoły burgundzkiej, z wykorzystaniem techniki cantus firmus; w nowszych 4-głosowych zaznacza się silny wpływ włoskiej frottoli, cechujący się prostym tekstem i homofoniczną fakturą.