Kompozytorzy

Marcel Dupré

Organ
Fortepian
Głos
Mixed chorus
Orkiestra
Wiolonczela
Sopran
Tenor
Bas
Skrzypce
Piece
Preludium
Piosenka
Religious music
Wynalazek
Fuga
Motet
Melodia
Księga Psalmów
Fantazja
według popularności
24 Inventions, Op.503 Pieces (3 sztuk)3 Preludes and Fugues, Op.74 Mélodies, Op.64 Motets, Op.94 Pièces, Op.196 Préludes, Op.127 Pieces, Op.27A l’amie perdue, Op.11De profundis, Op.17Fantaisie, Op.8Lamento, Op.24Scherzo, Op.16Suite bretonne, Op.21Variations sur un Noël, Op.20Vêpres du commun des fêtes de la Sainte Vierge, Op.18Violin Sonata, Op.5 (Sonata skrzypcowa, Op.5)
Wikipedia
Marcel-Jean-Jules Dupré (ur. 3 maja 1886 w Rouen, zm. 30 maja 1971 w Meudon) – francuski organista, pianista, kompozytor i pedagog.
Urodził się w Rouen we Francji w rodzinie muzycznej. Jego ojciec Albert Dupré był organistą w Rouen i przyjacielem organmistrza Aristide Cavaillé-Colla, który wybudował organy w ich domu rodzinnym, gdy Marcel miał 14 lat. Wstąpił do Konserwatorium Paryskiego w 1904, gdzie fortepianu uczyli go Louis Diémer i Lazare Lévy, organów Alexandre Guilmant i Louis Vierne, a kompozycji Charles-Marie Widor. W 1914 otrzymał Grand Prix de Rome za swoją kantatę Psyche. W 1926 powołano go na stanowisko profesora organów i improwizacji w Konserwatorium Paryskim, gdzie uczył do 1954.
W 1934 zastąpił Widora na stanowisku organisty tytularnego w kościele św. Sulpicjusza w Paryżu. Pozostał na tym stanowisku do końca życia. Zmarł w 1971 w Meudon.
Jego uczniami byli między innymi Jehan Alain, Marie-Claire Alain, Pierre Cochereau, Jeanne Demessieux, Rolande Falcinelli, Jean Guillou, Jean Langlais i Olivier Messiaen, a z Polaków – Jan Kucharski i Jan Janca.