Kompozytorzy

Paul Vidal

Fortepian
Głos
Orkiestra
Mixed chorus
Organ
Fisharmonia
Róg
Gitara
Sopran
Kornet
Piosenka
Melodia
Piece
Piosenka francuska
Opery
Versets
Wariacja
Kantaty
Religious music
Lyric operas
według popularności

#

10 Mélodies pour chant et piano (10 pieśni na głos i fortepian)2 Mélodies (2 Melodie)2 Pages d'album2 Versets (2 Wiersze)3 Versets sur l'hymne 'O Filii' - Veni Creator Spiritus

A

Aimer (Miłość)Air des folies d'Espagne (Kaprysy Hiszpania powietrza)Andante in F major for Horn and PianoAu temps des féesAubade de Cymbeline

B

Barcarolle (Barkarola)

C

Cantate à l'épouséeCantiqueChanson d'AmiensConcertino

D

Décembre à ParisDeuxième chanson d'Amiens

E

Eros

G

Guernica

L

La BurgondeLa MaladettaL'amour dans les enfersLe joueur de sabot (Odtwarzacz buta)Les baisers (Buziaki)Les roses mortes (Martwe róże)

N

Noël (Boże Narodzenie)

P

Pièce de concertPrintemps nouveau (Nowa wiosna)

S

Saint-GeorgesSolfège (Teorii Muzyki)Sur l'eau (Woda)

T

Tes yeux (Twoje oczy)Trilby

V

Vague tristesse (Niejasne tristesse)Valse mélancolique (Melancholijny walc)Variations japonaises
Wikipedia
Paul Antonin Vidal (ur. 16 czerwca 1863 w Tuluzie, zm. 9 kwietnia 1931 w Paryżu) – francuski kompozytor, dyrygent i pedagog.
Studiował w konserwatorium w Tuluzie, następnie w latach 1878–1883 w Konserwatorium Paryskim w klasie Jules’a Masseneta (kompozycja i teoria), uzyskując I nagrodę z harmonii (1879) oraz z kontrapunktu i fugi (1881). W 1883 roku za kantatę Le gladiateur otrzymał Grand Prix de Rome. Od 1889 roku związany z paryską Operą, najpierw jako dyrygent chóru, później dyrygent solistów, a od 1906 roku główny dyrygent. W latach 1914–1919 był dyrektorem muzycznym paryskiej Opéra-Comique. W Konserwatorium Paryskim był wykładowcą solfeżu (od 1894), akompaniamentu fortepianowego (od 1896) i kompozycji (od 1909).
Był zwolennikiem ówczesnych awangardowych tendencji w muzyce. Prowadził społecznie wieczorowe kursy muzyczne w robotniczych dzielnicach Paryża. Ceniony głównie jako dyrygent i pedagog. Jego opery, nawiązujące do Wagnera i francuskiej grand opéra, spotkały się z krytyką.
(na podstawie materiałów źródłowych)