Kompozytorzy

Victor Bendix

Fortepian
Głos
Orkiestra
Wiolonczela
Obój
Skrzypce
Altówka
Mixed chorus
Piano four hands
Flet
Piosenka
Piece
Taniec
Symfonia
Walc
Lied
Księga Psalmów
Religious music
Andante
Suita
według popularności

#

2 Piano Pieces, Op.8 (Piano Pieces 2, Op.8)3 Ernste Gesänge, Op.533ster Psalm, Op.74 Stimmungsbilder, Op.95 Deutsche Gesänge, Op.325 Klaverstykker, Op.335 Klavierstücke, Op.1 (5 utworów na fortepian, oP.1)5 Piano Pieces, Op.336 Danske Sange, Op.23

A

Album, Op.22Almas SonetterAndante for Oboe, Cello and Piano (Andante na obój, wiolonczelę i fortepian)

C

Compositions for Oboe and Piano (Kompozycje na obój i fortepian)

D

Danse-Suite

F

Fabler og Vers

G

Gedichte von Heine, Lenau und Goethe

I

In kleinerem Style, Op.2Intermezzo

L

Langsom Vals

M

Marsch, Polka, Vals & Finale, Op.10

N

Nocturne und Walzer, Op.11

O

Octet (Oktet)

P

Philinens LiedPiano Concerto, Op.17Piano Sonata, Op.26 (Sonata fortepianowa, Op.26)Piano Trio, Op.12 (Trio fortepian, op.12)Poésies de Victor Hugo

S

Sange med Pianoforte, Op.3String Quartet (Kwartet smyczkowy)Symphony No.1, Op.16 (Symphony No.1, op.16)Symphony No.2, Op.20 (Symfonia nr 2, Op.20)Symphony No.3, Op.25 (Symfonia nr 3, op.25)Symphony No.4 (Symfonia nr 4)
Wikipedia
Victor Emanuel Bendix (ur. 17 maja 1851 w Kopenhadze, zm. 5 stycznia 1926 tamże) – duński kompozytor, dyrygent i pianista.
Brat Ottona. Studiował w konserwatorium w Kopenhadze. Jego nauczycielami byli Niels Wilhelm Gade, Johann Peter Emilius Hartmann i August Winding. Pobierał także naukę u Ferenca Liszta. W 1872 roku założył stowarzyszenie chóralne, którym przez dwa lata dyrygował. W 1882 roku wyjechał do Niemiec, gdzie m.in. w latach 1892–1893 dyrygował koncertami w Berlinie. Po powrocie do Danii w latach 1897–1901 dyrygował koncertami filharmonicznymi, a od 1907 do 1910 roku był dyrygentem duńskiego towarzystwa koncertowego (Dansk Koncertforening).
Tworzył muzykę w stylu późnoromantycznym. Komponował utwory orkiestrowe (w tym cztery symfonie), utwory kameralne i chóralne, utwory na fortepian oraz pieśni, z którą największą popularność zdobyła sobie Hvor tindrer nu min Stjerne. Jego twórczość cieszyła się uznaniem Carla Nielsena, który zadedykował Bendixowi swoją Suitę symfoniczną.
Jego synem był Victor Schiøler (1899–1967), lekarz i pianista.