Frank Bridge (ur. 26 lutego 1879 w Brighton, zm. 10 stycznia 1941 w Eastbourne) – brytyjski kompozytor, altowiolista, dyrygent operowy i koncertowy oraz pedagog.
W latach 1899–1903 kształcił się w londyńskiej Royal College of Music, gdzie uczył się kompozycji u
Charlesa V. Stanforda. Uczył się także dyrygentury, gry na skrzypcach i na altówce. Jako altowiolista związany był w latach 1906–1915 z Joachim Quartet i English String Quartet. Był także dyrygentem orkiestry Savoy Theatre (1910–1911) i Covent Garden Theatre (1912). Jego uczniem był Benjamin Britten, który skomponował Variations on a theme of Frank Bridge (1937).
Tworzył głównie muzykę kameralną. Jego styl charakteryzował się dbałością o piękno formy i klasycystycznym podejściem do środków technicznych. Początkowo tworzył w idiomie romantycznym, w późnym okresie swojej twórczości zwrócił się ku bardziej współczesnym środkom wyrazu, sięgając po atonalność. Do jego ważniejszych kompozycji należą: